Συμεών Βαρουφάκης

Του Νίκου Φίλη δεν του άρεσε η μεταγραφή του Συμεών Κεδίκογλου. Γιατί όμως; Γιατί, με αφορμή την προσχώρηση του πρώην στελέχους του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ, ένιωσε την ανάγκη να δηλώσει ότι "δεν συμφωνεί με την ιστορία των μεταγραφών”;

Γιατί δεν ένιωσε την ίδια ανάγκη να το πει για τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου για παράδειγμα ή για τον Σπίρτζη ή τον Παναγιώτη Κουρουμπλή, που και αυτοί είναι εκ μεταγραφής; Και από το ίδιο κόμμα με τον Συμεών Κεδίκογλου.

Έχει δίκιο φυσικά ότι "ένα κόμμα το οποίο πηγαίνει προς την κυβέρνηση, η δύναμή του δεν αντλείται από τις μεταγραφές”. Η αναφορά δεν αφορά πιθανότατα τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν πηγαίνει προς την κυβέρνηση αν κρίνουμε από τις δημοσκοπήσεις, αλλά γενικώς είναι σωστή. Τα πλήθη των ψηφοφόρων του Συμεών Κεδίκογλου είναι απίθανο να ανατρέψουν τις ισορροπίες.

Αν προσφέρει κάτι η μεταγραφή Συμεών Κεδίκογλου στο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, είναι αυτή η αίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μεγάλο κόμμα της αντιπολίτευσης, όπου όλοι οι επαγγελματίες πολιτευτές μπορούν να δοκιμάσουν την τύχη τους, αφού οι πιθανότητες να συνεχίσουν την ούτως ή άλλως μη αξιοπρόσεκτη καριέρα τους στα κόμματα καταγωγής, ήταν από μηδαμινές έως ανύπαρκτες.

Γιατί όμως αντιδρά ο Νίκος Φίλης στη μεταγραφή του Συμεών Κεδίκογλου; Μήπως είδε και εκείνος το κωμικό στοιχείο στη δήλωση του Συμεών Κεδίκογλου ότι "υπηρετεί αυτή την παράταξη όλη του τη ζωή, έχοντας μια κρυστάλλινη διαδρομή (sic) και αισθάνεται χρέος να ανταποκριθεί στο κάλεσμα και να ενώσει τις δυνάμεις του για τον κοινό σκοπό”; Μήπως αυτή η αυτο-αποθέωση του πρώην βουλευτή με την κρυστάλλινη διαδρομή (sic), που ακούει τη βοή της ιστορίας και το κάλεσμα των αγνώστων, να ενώσει τις δυνάμεις του, τον ξένισε και τον ενόχλησε;

Όχι, όμως, το πιο πιθανό είναι να αντιδρά, γιατί ο Συμεών Κεδίκογλου ήταν υπουργός στη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και εφάρμοσε μνημονιακές πολιτικές, με τις οποίες αισθάνεται αντίπαλος ο αριστερός Νίκος Φίλης.

Η αντίδραση για τη μεταγραφή Συμεών Κεδίκογλου ερμηνεύει και φωτίζει και την άλλη ιδέα που είχε ο τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, που φαίνεται να εκπροσωπεί και να εκφράζει και ένα μεγάλο κομμάτι του κόμματος.

Τη σύγκλιση δηλαδή με το Μέρα25 του Γιάννη Βαρουφάκη, γιατί όχι και με το ΚΚΕ, ακόμα και με ένα αριστερό ΚΙΝΑΛ, το οποίο φαντασιώνεται το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. "Ο κ. Βαρουφάκης είναι μια δύναμη στον προοδευτικό χώρο", σημείωσε ο βουλευτής στις πρόσφατες δηλώσεις του, "με την οποία μια προοπτική πολιτικής προοδευτικής διακυβέρνησης οφείλει να συνομιλήσει. Αλίμονο”. Αλίμονο, ναι.

Τώρα θα απορείτε πώς μπορεί ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ να συνομιλήσει και να συμμαχήσει με ένα κόμμα, το κόμμα Βαρουφάκη, που όπως ο ίδιος ο επικεφαλής του δήλωσε στο Συνέδριο του κόμματος: "Το 2015 δεν θα επαναληφθεί. Καμία διαπραγμάτευση. Θα νομοθετήσουμε μονομερώς την ολοκληρωμένη πρόταση νόμου για την προστασία των πολιτών, πράγματα που είναι συμβατά με το ευρωπαϊκό δίκαιο αλλά όχι με τις μνημονιακές δεσμεύσεις".

"Κι αν η τρόικα μας απειλήσει με κλείσιμο τραπεζών;" διερωτήθη ρητορικώς η ηγέτης. Δίνοντας αμέσως την απάντηση: "Θα μετατρέψουμε αμέσως το Σύστημα Δημοσιονομικών Συναλλαγών Δήμητρα, που το θέλουμε έτσι κι αλλιώς είτε είμαστε στο ευρώ είτε όχι, σε εθνικό νόμισμα, αρχικά ψηφιακό και αργότερα χάρτινο”.

Τι κοινό μπορεί να υπάρξει ανάμεσα σε έναν, έστω κριτικά φιλο-ευρωπαϊκό, ηπίως συστημικό ΣΥΡΙΖΑ, με ένα κόμμα που προτείνει την έξοδο από το ευρώ και τη δημιουργία παράλληλου νομίσματος; Τι είδους προοδευτική διακυβέρνηση θα είναι αυτή με το απολιθωμένο ΚΚΕ, που ζητάει την έξοδο από την Ενωμένη Ευρώπη;

Η αλήθεια είναι καμία. Άλλωστε στην ίδια ομιλία του στο συνέδριο του Μέρα25, ο Γιάνης Βαρουφάκης χαρακτήριζε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ περίπου σαν προδότες του λαϊκού κινήματος, για να μη μιλήσουμε για την ηγεσία του ΚΚΕ.

Αλλά αυτή η δήθεν προοδευτική διακυβέρνηση εξυπηρετεί πολλαπλούς μύθους. Τον μύθο του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ που επιστρέφει στις ρίζες του, τον μύθο της δυνατότητας μιας άλλης "αριστερής”κυβέρνησης, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και συμμάχους από τα αριστερά, τον μύθο μιας άλλης, δήθεν ρεαλιστικής, ριζοσπαστικής πολιτικής ανατροπής, μια ελαφρά παραλλαγή του "θα αλλάξουμε την Ευρώπη” εκ των έσω.

Αριστεροί μύθοι που συντηρούνται και επιβιώνουν, όσο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αρνείται να ερμηνεύσει και να αξιολογήσει την κυβερνητική του θητεία.

Υπάρχουν φυσικά και οι κίνδυνοι. Η επιβίωση των αριστερών φαντασιώσεων έχει και κόστος. Γιατί όσο ο ΣΥΡΙΖΑ φλερτάρει με τους αμετανόητους οπαδούς της αριστερής μπουρδολογίας, όσο φαντασιώνεται ανατροπές, ρήξεις και αντικανονικότητες, τόσο αποξενώνει τον κεντρώο και κεντροαριστερό κόσμο, επιτρέπει στον Κυριάκο Μητσοτάκη να ηγεμονεύει στο "μεσαίο χώρο" και απομακρύνεται έτσι από την προοπτική της εξουσίας.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr