Τα διλήμματα και οι πρόθυμοι

Όσο κι αν δείχνει μπερδεμένο ή αδιέξοδο, η δεύτερη πράξη του ελληνικού δράματος για την διαπραγμάτευση έχει απλή και ουσιαστική λύση.

Ο πρωθυπουργός, θα πρέπει ή να κλείσει την διαπραγμάτευση με όποιο κόστος – κομματικό κυρίως - ή να οδηγήσει εκ νέου τη χώρα στο χάος.

Το… λάστιχο, που λέγεται διαπραγμάτευση έχει ξεχειλώσει, με αποτέλεσμα να μην παίρνει επιπλέον τράβηγμα.

Οι δανειστές έχουν καταστήσει σαφές, πως δεν διαπραγματεύονται τίποτα λιγότερο πέραν της συμφωνίας που υπέγραψαν το καλοκαίρι του 2015, είτε αυτό μας αρέσει είτε όχι.

Η ελληνική κυβέρνηση με τεχνάσματα και καθυστερήσεις όλους αυτούς τους μήνες, αντί να καταφέρει να αποδείξει πως διαπραγματεύεται, πέτυχε ακριβώς το αντίθετο. Να θωρακίσει την ενότητα ΕΕ με το ΔΝΤ.

Και σα μην έφτανε αυτό, η εμπιστοσύνη των θεσμών προς την ελληνική πλευρά περιορίστηκε στο ελάχιστο, με αποτέλεσμα να ζητούν δικλίδες ασφαλείας, με επιπλέον μέτρα σε περίπτωση αποτυχίας υλοποίησης της κατ ΄αρχήν συμφωνίας των 5,6 δις .

Από την άλλη μεριά, ο Αλέξης Τσίπρας έχει ν’ αντιμετωπίσει την οργή της κοινωνίας, όχι τόσο για τα μέτρα που θα λάβει τελικώς, όσο για την κοροϊδία που νιώθει πως βιώνει στο πετσί της. Με άλλα συνθήματα πορεύτηκαν προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ με ακριβώς τ’ αντίθετα διαπραγματεύονται πλέον.

Με αυτά τα δεδομένα, είναι δύσκολο να πορευτεί κανείς, όσο επικοινωνιακός κι αν είναι, χωρίς πολιτικό και κομματικό κόστος. Εάν λάβει η συγκυβέρνηση τα μέτρα, για να καλύψει το ύψος των 5,4 συν 3,6 δις που τους ζητούν οι δανειστές, θα υποστεί μεγάλο κομματικοπολιτικό πλήγμα με απρόσμενα αποτελέσματα.

Εάν θελήσει να αποφύγει τα δυσάρεστα, τότε ή θα πάει σε εκλογές ξέροντας εκ των προτέρων πως θα χάσει, ή θα θέσει ζήτημα εθνικής συναίνεσης τοποθετώντας τα κόμματα της αντιπολίτευσης προ των ευθυνών τους. Ουσιαστικά, ο Τσίπρας θα θελήσει να αναπροσαρμόσει την κυβερνητική του θέση και να ανοίξει τον δρόμο για την… οικουμενικότητα. Επιπλέον, για να εμπλουτίσει την κυβερνητική του αναπροσαρμογή θα ενισχύσει το όποιο νέο υπουργικό σχήμα, με εξωκοινοβουλευτικές προσωπικότητες.

Αν εξαιρέσει κάποιος την ΝΔ, που μετά το συνέδριο ξεκίνησε… προεκλογική εκστρατεία, τα υπόλοιπα κόμματα, πλην της ΧΑ, είναι διατεθειμένα να συμπράξουν (υπό προϋποθέσεις) στη σύσταση μιας, κατά κάποιο τρόπο, κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας με οικουμενικές προεκτάσεις.

Ο Τσίπρας, γνωρίζει πως έχει ακόμη κάποιες εναλλακτικές προκειμένου να παραμένει στην εξουσία. Γιατί, ακόμη και στην περίπτωση που χρειαστεί να συμπράξει με έτερες πολιτικές δυνάμεις, η παραμονή του στον πρωθυπουργικό θώκο θα τεθεί ως προαπαιτούμενο. Αυτό έχει αποδείξει ο πρότερος κομματικοπολιτικός του βίος.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr