Τι θέλει η Μέρκελ από τον Τραμπ;

«Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον» Αυτό θα είναι, με λίγα λόγια, το όχι και τόσο διακριτικό μήνυμα της Γερμανίδας Καγκελαρίου, Άνγκελα Μέρκελ, προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, όταν οι δύο συναντηθούν στο Λευκό Οίκο, την Παρασκευή.

Ξεχάστε ό,τι έχετε ακούσει για επίδειξη δύναμης στο Οβάλ Γραφείο. Η Μέρκελ, ανεξάρτητα από τις προσωπικές της απόψεις για τον Τραμπ, δεν πρόκειται να πάει στην Ουάσιγκτον για να τον αντιμετωπίσει. Είναι εκεί για να τον κερδίσει. «Είναι σημαντικό να αναπτυχθεί μια αμοιβαία κατανόηση, να μπουν τα θεμέλια» δήλωσε ανώτερος Γερμανός αξιωματούχος, πριν αναχωρήσει η Μέρκελ από το Βερολίνο.

Αυτό μπορεί να ακούγεται δύσκολο, λαμβάνοντας υπόψη τις σκληρές εκφράσεις που ο Τραμπ έχει εξαπολύσει προς την Μέρκελ. Πέρυσι, ο ίδιος την κατηγόρησε ότι κατά τη διάρκεια της κρίσης του προσφυγικού «είχε ξεφύγει» και χαρακτήρισε τις πολιτικές της ως «απόλυτη ντροπή.»

Όμως, αν έχει ποτέ υπάρξει πολιτικός που μπορεί να αφήσει κατά μέρος τα προσωπικά συναισθήματα στην επιδίωξη των στρατηγικών συμφερόντων της χώρας, αυτή είναι η Γερμανίδα καγκελάριος. Δεν χρειάζεται παρά να δείτε τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας. Μετά την κατηγορία του Τούρκου ηγέτη, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ότι Γερμανοί αξιωματούχοι καταφεύγουν σε τακτικές των ναζί για να απαγορεύσουν σε Τούρκους πολιτικούς να κάνουν συλλαλητήρια στη Γερμανία, η απάντηση της Μέρκελ ήταν ότι «λυπάται». Ο Ερντογάν συνέχισε το απόγευμα της Δευτέρας, υποστηρίζοντας ότι η Μέρκελ «στηρίζει τρομοκράτες.» Ο εκπρόσωπος της δήλωσε ότι δεν θα τιμήσει την κατηγορία με οποιαδήποτε απόκριση.

Με τα χρόνια, η Μέρκελ έχει αναπτύξει μια παρόμοια στρατηγική αποκλιμάκωσης με άλλα αυταρχικά καθεστώτα και επίδοξους ισχυρούς ηγέτες, από τον Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, που κάποτε προσπάθησε να την ταράξει με τον σκύλο του, έως τον πρώην ιταλό πρωθυπουργό, Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Παρόλα αυτά, ακόμη και αν η Μέρκελ είναι συνηθισμένη να ασχολείται με επιθετικούς και άξεστους άνδρες, ποτέ ο πήχης δεν ήταν τόσο ψηλά σε μια διμερή συνάντηση, όσο θα είναι αυτή την Παρασκευή. Οι δύο ηγέτες δεν αναμενόταν αρχικά να συναντηθούν μέχρι την επίσκεψη Τραμπ στην Ευρώπη, αργότερα μέσα σε αυτό το έτος, αλλά εν μέσω της αυξανόμενης διατλαντικής έντασης, η Μέρκελ πίεσε για να προκαλέσει νωρίτερα την συνάντηση στην Ουάσιγκτον και ο Πρόεδρος την προσκάλεσε. Οι βοηθοί της λένε ότι προετοιμάζεται εδώ και εβδομάδες.

Είναι δύσκολο να υπερεκτιμηθεί η σημασία της σχέσης με τις ΗΠΑ για το Βερολίνο. Όσον αφορά στα υπαρξιακά ερωτήματα της οικονομίας και της ασφάλειας, οι ΗΠΑ παραμένουν απαραίτητος εταίρος της Γερμανίας.

Η οικονομία της Γερμανίας εξαρτάται από τις εξαγωγές. Ως αγοραστής γερμανικών προϊόντων, οι ΗΠΑ είναι αξεπέραστες. Μπροστά από τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Κίνα, η δαπάνη τους σε προϊόντα «made in Germany» είναι διπλάσια από όσα ξοδεύουν η Ιαπωνία, η Ρωσία και το Μεξικό μαζί.

Για δεκαετίες, η Γερμανία (με τις ευλογίες της Ουάσιγκτον) έχει κατ’ ουσίαν αναθέσει την άμυνά της στις ΗΠΑ. Σχεδόν 30 χρόνια μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η Αμερική έχει περισσότερα στρατεύματα που σταθμεύουν στη Γερμανία - περίπου 35.000 - από ό, τι σε οποιαδήποτε άλλη ξένη χώρα στο δυτικό ημισφαίριο. Υπό την προστασία της πυρηνικής ασπίδας των ΗΠΑ, η Γερμανία αγκάλιασε την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και η οικονομία της έχει ακμάσει.
Λιγότερο προφανή τα όσα αποκομίζουν οι ΗΠΑ από τη συμφωνία. Η πρόκληση της Μέρκελ κατά τη διάρκεια των πολύωρων τετ-α-τετ αλλά και ομαδικών συναντήσεων που θα έχει με τον Τραμπ, θα είναι να τον πείσει πως και οι ΗΠΑ αποκομίζουν «πολλά».

Για το σκοπό αυτό, η Μέρκελ θα επικεντρωθεί σε ένα θέμα κοντά στην καρδιά του Τραμπ: το εμπόριο. Αντιμέτωπη με την κατηγορία ότι η Γερμανία, εκμεταλλευόμενη τη σύμμαχό της, πουλά πολύ περισσότερο στις ΗΠΑ από ό, τι αγοράζει, η Μέρκελ φέρνει μαζί της, στον Λευκό Οίκο, διευθυντικά στελέχη της BMW, της Siemens και του γίγαντα εξαρτημάτων αυτοκίνητων Schaeffler, για να παρουσιάσουν στον πρόεδρο μια διαφορετική ιστορία.

Οι ηγέτες των επιχειρήσεων αναμένεται να αντιτάξουν τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια, που η γερμανική βιομηχανία έχει επενδύσει στην παραγωγή, με βάση τις ΗΠΑ, και τις σχεδόν 700.000 Αμερικανούς που απασχολούν οι γερμανικές επιχειρήσεις, σύμφωνα με ανθρώπους που ενημερώθηκαν σχετικά με τις προετοιμασίες. Επίσης, σχεδιάζουν να συζητήσουν το περιβόητο σύστημα μαθητείας της χώρας τους, το οποίο οι επιχειρήσεις χρησιμοποιούν για να εκπαιδεύουν ειδικευμένους εργάτες, και θα προτείνουν να επενδύσουν περισσότερα σε τέτοιου είδους προγράμματα στις ΗΠΑ.

Δεδομένου ότι ο Τραμπ έχει, κατά τις πρώτες εβδομάδες της προεδρίας του, επικεντρώσει την προσοχή του στις εταιρικές επενδύσεις στην Αμερική, η στρατηγική της Μέρκελ θα μπορούσε να βοηθήσει να βγει η Γερμανία από την μαύρη λίστα των αθέμιτων εμπορικών εταίρων.

Μια συμφωνία στην άλλη μεγάλη προτεραιότητα της Μέρκελ – την Ευρωπαϊκή ασφάλεια - είναι πιθανό να αποδειχθεί μεγαλύτερη πρόκληση. Η Μέρκελ θα ήθελε να αποσπάσει εκφράσεις ισχυρής υποστήριξης για τη συμμαχία του ΝΑΤΟ και συνεχιζόμενη αλληλεγγύη στην αντιμετώπιση της ρωσικής απειλής.

Οι θέσεις των ΗΠΑ απέναντι στις ρωσικές κυρώσεις και την κρίση στην Ουκρανία δεν έχουν αλλάξει μέχρι στιγμής υπό τον Τραμπ, αλλά τα σήματα που προέρχονται από τον πρόεδρο και τους συμβούλους του είναι συγκεχυμένα. Ο Τραμπ, για παράδειγμα, έχει αφήσει να εννοηθεί ότι θα ακολουθήσει μια πιο διαλλακτική προσέγγιση με τη Μόσχα – «Δεν θα ήταν ωραίο αν τα πηγαίναμε καλά με τη Ρωσία;», του αρέσει να ρωτάει. Αλλά οι περισσότεροι από τους βασικούς συμβούλους του, συμπεριλαμβανομένων του υπουργού Άμυνας Τζέιμς Μάτις και του Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας Χ.Ρ. Μακμάστερ, φαίνεται να προκρίνουν μια πιο σκληρή γραμμή.

Ορισμένοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι βλέπουν τα ανοίγματα του Τραμπ απέναντι στη Μόσχα και τα παράπονα του για το ΝΑΤΟ ως μια τακτική με στόχο να εκφοβίσει την Ευρώπη ώστε να ξοδέψει περισσότερα για την άμυνα. Αν είναι έτσι, αυτό έχει ήδη πιάσει στη Γερμανία. Η Μέρκελ έχει συμφωνήσει να διαθέσουν περισσότερους πόρους για το στρατό και να κινηθούν προς την επίτευξη του στόχου του ΝΑΤΟ για δαπάνη 2% του εθνικού εισοδήματος για την άμυνα.

Η Μέρκελ θα τονίσει αυτή τη δέσμευση, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι ο Τραμπ θα εντυπωσιαστεί.

Σε θέματα στυλ, οι δύο τους δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί. Η Μέρκελ, αριστούχα μαθήτρια στο σχολείο, μελετάει σε βάθος τις λεπτομέρειες των πολιτικών προτάσεων και τις ανασύρει σε συζητήσεις για να υποστηρίξει τα επιχειρήματά της. Οι διαξιφισμοί της με τον εξίσου λεπτολόγο Μπαράκ Ομπάμα, πολλές φορές, θύμιζαν διαγωνισμό για το ποιος είχε απομνημονεύσει περισσότερα από τους φακέλους ενημέρωσης, λένε άνθρωποι τους περιβάλλοντος της.

Ο Τραμπ είναι αυτό που οι υποστηρικτές του περιγράφουν ως «άνθρωπος της μεγάλης εικόνας». Ακόμη και μερικοί από τους φανατικούς του ανησυχούν ότι ποτέ δεν φτάνει μέχρι την δεύτερη σελίδα του ενημερωτικού σημειώματος.

Η πρόκληση της Μέρκελ θα είναι να ανατάξει την αντίληψη του Τραμπ για την πραγματικότητα, χωρίς να τον στρέψει εναντίον της. Ενώ γίνεται πολύς λόγος για την εμπειρία της στην αντιμετώπιση προσωπικοτήτων τύπου Α, πρέπει επίσης να ειπωθεί ότι αυτές οι σχέσεις δεν έχουν στεφθεί με επιτυχία.

Κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Ουκρανία, οι βοηθοί της καυχήθηκαν επανειλημμένα ότι είχε μιλήσει με τον Πούτιν δεκάδες φορές. Αλλά οι παρεμβάσεις της είχαν ανεπαίσθητη επίπτωση. Ο Ρώσος ηγέτης έκανε λίγες, αν έκανε, πραγματικές παραχωρήσεις, όσον αφορά στην Κριμαία ή και την ανατολική Ουκρανία.

Οι πρόσφατες επιθέσεις του Ερντογάν στη Μέρκελ μπορεί να είναι σε μεγάλο βαθμό πολιτικό θέατρο, που απευθύνεται στο εσωτερικό κοινό του, αλλά η επιθετικότητά του δείχνει ότι δεν την παίρνει και τόσο σοβαρά, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειές της να τον γοητεύσει. Αν την έβλεπε σοβαρά, δεν θα έθετε σε κίνδυνο τη σχέση με τον τρόπο που το έχει κάνει τις τελευταίες ημέρες.

Παρ 'όλα αυτά, στη συνάντησή της με τον Τραμπ, δεν θα πρέπει να είναι και τόσο δύσκολο να αφήσουν εκτός τα θέματα στα οποία διαφωνούν. Αφήνοντας το εμπόριο κατά μέρος, τα κύρια ζητήματα που χωρίζουν Τραμπ και Μέρκελ – η μεταχείριση των προσφύγων, η προγραμματισμένη ανέγερση τείχους στα σύνορα με το Μεξικό, κλπ - είναι θέματα εσωτερικής πολιτικής. Αυτά είναι απίθανο να απασχολήσουν τις συζητήσεις τους.

Λαμβάνοντας υπόψη το τραχύ ξεκίνημα της κυβέρνησής του, ο Τραμπ, πρόθυμος να δείξει ότι μπορεί να είναι statesman, μπορεί να αποδειχθεί το ίδιο αποφασισμένος όσο και η Μέρκελ να κυλήσει ομαλά η πρώτη τους συνάντηση. Παρότι ο Τραμπ έχει απορρίψει τις περιγραφές της ως η «τελευταία προασπίστρια της φιλελεύθερης τάξης» ως «γκροτέσκες» και «παράλογες», η Μέρκελ θεωρείται ευρέως η γυναίκα ηγέτης με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο, και είναι ιδιαίτερα σεβαστή στις Η.Π.Α.

Στο πρώτο τηλεφώνημά τους, μετά την εκλογή νίκη του, το Νοέμβριο, ο Πρόεδρος είχε προβλέψει ότι η συνεργασία τους θα είναι «τεράστια». Η Μέρκελ, διαισθανόμενη ένα άνοιγμα, εμφανίζεται αποφασισμένη να τον κάνει να κρατήσει την υπόσχεσή του.

Πηγή: POLITICO

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr