Follow us

Ζώντας στο ανάμεσα

Κάποτε ένας άνθρωπος πνιγόταν στο χωριό του. Ασφυκτιούσε. Μια και δυό, κίνησε για την πόλη. 'Εφτασε στον μεγάλο ποταμό. Πλήρωσε στον βαρκάρη για να τον περάσει. Στη μέση όμως της κοίτης, ένιωσε αβάσταχτη νοσταλγία για τον τόπο του.

THETOC TEAM
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΧΩΜΕΝΙΔΗς
Χρηστος Χωμενιδης

"Στη μαμά σου πήρα μια ποδιά και κάτι γάντια κουζίνας σε ινδιάνικο στυλ, κεντημένα με χάντρες! Έχουν πολύ γούστο, είναι εντελώς εξωτικά! Να, δες! Θα της τα πάω εννοείται εγώ…"
"Πάλι τα ίδια, μωρέ Ελενίτσα μου;"
"Ως πότε, Αλέξανδρε, θα με κρύβεις από τη μάνα σου;"
"Είναι εβδομήντα χρονών και θρησκόληπτη. Θες να της έρθει κόλπος;"
"Επειδή ο κανακάρης της έχει γκόμενα;"
"Χαμήλωσε, σε παρακαλώ, τη φωνή σου…"
"Θα φωνάζω όσο θέλω! Σάμπως μας καταλαβαίνει κανείς; Εδώ που με κουβάλησες ούτε αγγλικά σκαμπάζουν!"

Δεν μιλούν πράγματι αγγλικά στην Μπογκοτά. Ίσως και από άποψη. Τα ισπανικά κυριαρχούν στη Λατινική Αμερική, επελαύνουν στη Βόρεια, γιατί να μπουν στον κόπο οι Κολομβιάνοι να μάθουν τη γλώσσα των γκρίνγκος; Εμείς, από την άλλη, όποτε βρισκόμαστε στο εξωτερικό, απολαμβάνουμε ιδιαίτερα να σχολιάζουμε τους γύρω μας. Να ξεφουρνίζουμε απίστευτες χοντράδες οχυρωμένοι πίσω από το ακατάληπτο των ελληνικών.

Δεν πρόκειται όμως τώρα για κάτι τέτοιο. Για καβγά ζευγαριού πρόκειται, που μόλις ξεκινάει, στις επτάμισι το πρωί, στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου. Ο άντρας παλίκαρος. Ψηλός, γεροδεμένος, με πυκνό μαύρο μαλλί, πλατύ μέτωπο, τα μάγουλά του μόνο ίσως να παραείναι στρογγυλά, για αυτό τα κρύβει κάτω από το τριμαρισμένο του μούσι. Η γυναίκα μοιάζει κάπως μεγαλύτερή του. Γύρω στα σαρανταπέντε. Ωραιότατη κι εκείνη. Χυμώδης, καστανόξανθη, πράσινα μάτια, σαρκώδη χείλη. Στυλ Σμαράγδα Καρύδη στο πιο λαϊκό. Πηγαίνει στον μπουφέ, επιστρέφει με ένα χυμό παπάγιας κι ένα φλυτζάνι καφέ. Τραβάει μια γερή τζούρα από το ηλεκτρικό τσιγάρο της και ξαναρχίζει. Εγώ έχω στήσει αυτί.

"Εσύ δηλαδή δεν είσαι θρησκόληπτος;"
"Πάσχουν οι μάγειρες από λαιμαργία;"
"Δεν το’πιασα!"
"Σε ικετεύω, μωρό μου, ας αλλάξουμε θέμα…"
"Εδώ με λες μωρό σου! Στην Ελλάδα, σε δημόσιο χώρο, με το ζόρι με χαιρετάς!"
"Έτσι πρέπει να κάνω. Το ήξερες από την πρώτη μέρα…"
"Έχουν περάσει δύο χρόνια! Και δεν έχει αλλάξει τίποτα!"
"Σαν τι να αλλάξει δηλαδή;"
"Παντρεμένος να ήσουν, με παιδιά, θα είχες χωρίσει…"
"Και θα σε είχα στεφανωθεί. Ο κλήρος ωστόσο δεν επιτρέπεται να έχει ερωτικές σχέσεις. Φανερές εννοώ…"
"Παπαδιές τότε πώς υπάρχουν;"
"Πόσες φορές θα σου το πω; Αν παντρευτείς πριν χειροτονηθείς, κανένα πρόβλημα. Μετά απαγορεύεται."
Η Ελενίτσα τον κοιτάει δύσπιστα. Εγώ έχω μείνει άναυδος.
"Πότε αποφασίστηκε αυτό;"
"Στην Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο. Στην Κωνσταντινούπολη, το 692. Μπορούμε να γυρίσουμε πίσω τον χρόνο;"
"Μπορείς να πετάξεις τα ράσσα; Έτσι κι αλλιώς, δεν σου πάνε καθόλου. Άσε που ζεις μες στην υποκρισία!"
"Ακολουθώ την κλήση μου. Σέβομαι τα προσχήματα. Άλλοι, δεσποτάδες και δεν συμμαζεύεται, κάνουν σόδομα και γόμορα. Εγώ απλώς σε ερωτεύτηκα…"
"Στα λόγια. Απόδειξέ το με πράξεις!"
Ο Αλέξανδρος, ο παπά-Αλέξανδρος, την κοιτάει με στωικότητα. Τον φαντάζομαι να λειτουργεί. Με την μπάσα φωνή του, με την αρρενωπότατη θωριά του θα γοητεύει το ποίμνιο.
"Τρελαίνεσαι όμως να ψέλνεις κι έπειτα να βγάζεις κήρυγμα. Να κρέμονται τα γκομενάκια από το στόμα σου!" με επιβεβαιώνει η Ελενίτσα.
"Ποια γκομενάκια; Πότε έρχονται στην εκκλησία κι εγώ δεν τα βλέπω;"
"Αλλού αυτά…" Ρουφάει με τρεις γουλιές την παπάγια της, δαγκώνει νευρικά το καλαμάκι. Ρίχνει σε εμένα ένα φευγαλέο βλέμμα – ελπίζω να μην με αναγνώρισε ως συμπατριώτη της.
"Και ο άγιος φοβέρα θέλει, Αλέκο. Σου βάζω διορία. Δύο μήνες."
"Για τι πράγμα;"
"Για να αφήσεις το παπαδίλικι και να ξαναπιάσεις την οδοντιατρική. Αλλιώς με έχασες."
Δεν έγινε έξαλλος. Χαμογελάσε πατρικά.
"Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν… Πολύ σωστά. Υπάρχει ωστόσο κι ένας άλλος μύθος. Άκου τον.

Κάποτε ένας άνθρωπος πνιγόταν στο χωριό του. Ασφυκτιούσε. Μια και δυό, κίνησε για την πόλη. Έφτασε στον μεγάλο ποταμό. Πλήρωσε στον βαρκάρη για να τον περάσει. Στη μέση όμως της κοίτης, ένιωσε αβάσταχτη νοσταλγία για τον τόπο του. "Γύρνα με πίσω!” Με το που πάτησε το πόδι του στη γνώριμη όχθη, το μετάνοιωσε. "Αναθεμά με, δεν έχω τα κότσια;” Ξαναμπήκε στη βάρκα, έσφιξε τα δόντια, βρέθηκε επιτέλους απέναντι. Μα αντί να συνεχίσει τον δρόμο του, κοκκάλωσε. "Μού λείπουν κιόλας οι δικοί μου” βούρκωσε. "Εκεί ανήκω.” "Και η πόλη;” "Τη λαχταρώ…” "Τι να σε κάνω;” σήκωσε τους ώμους ο βαρκάρης.

Τον έκανε βοηθό του. Και κληρονόμο του. Για χρόνια, για δεκαετίες ολόκληρες, ο άνθρωπός μας πήγαινε πέρα-δώθε, μεταφέροντας άλλους. Ο ίδιος δεν έφτασε ποτέ στην πόλη. Ούτε κι επέστρεψε στο χωριό του.
Πώς σου φαίνεται, Ελένη, η ιστορία;"
"Θλιβερή!"
"Και όμως. Ζώντας στο ανάμεσα, ο άνθρωπος μας κέρδισε διπλά. Και εξιδανίκευσε την αφετηρία. Και δεν απομυθοποίησε τον προορισμό."
"Ζώντας στο ανάμεσα" πετάγομαι εγώ επιτέλους "ο ήρωάς σας κορόιδευε απλώς τον εαυτό του."
"Ενώ αν είχε μείνει, από δειλία, στο χωριό… Ή εάν είχε πάει στην πόλη κι είχε τόσο απογοητευτεί που να ντρεπόταν καν να το παραδεχθεί… Τότε δεν θα κορόιδευε και τον εαυτό του και τους άλλους;"-

Πηγή: capital

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr

Στη Νέα Ερυθραία για μια από τις ομορφότερες αυλές των βορείων προαστίων

Το all-day στέκι με κοσμοπολίτικο αέρα και ανεμελιά έχει καταφέρει να ξεχωρίσει και συνεχίζει να το κάνει και το φθινόπωρο.

18 Αυγ 2025 | 07:52

59

Πριν από δυό εβδομάδες, έκλεισα τα πενηνταεννιά. Ήταν τα πρώτα γενέθλια της ζωής μου που η χαρά πήγαινε αντάμα με μια δυσφορία.

11 Αυγ 2025 | 11:36

Μια καλλονή και δύο Γκουαγιαβέρες

Η Καρταχένα καμαρώνει για τους συγγραφείς της. Για τον παραμυθά της βασικά, τον μεγαλύτερο παραμυθά στα ισπανικά μετά από τον Θερβάντες.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ 01 Σεπ 2025 | 07:23

Χειμερία νάρκη ή γεμιστά της επόμενης μέρας;

Οι αρκούδες. Τα ερπετά. Οι νυχτερίδες και οι σκίουροι. Και ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί, ιδίως εάν έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί.

25 Αυγ 2025 | 07:11

GET A LIFE

Η περιπέτεια του Γιώργου Μαζωνάκη δεν επηρέασε κανέναν πλην του ιδίου και των στενών συγγενών του. Δεν ήταν συνεπώς είδηση. Κακώς τα ΜΜΕ τη μετέδωσαν, την πρόβαλαν με πηχυαίους μάλιστα τίτλους. Γιατί το έκαναν;

18 Αυγ 2025 | 07:52

59

Πριν από δυό εβδομάδες, έκλεισα τα πενηνταεννιά. Ήταν τα πρώτα γενέθλια της ζωής μου που η χαρά πήγαινε αντάμα με μια δυσφορία.

11 Αυγ 2025 | 11:36

Μια καλλονή και δύο Γκουαγιαβέρες

Η Καρταχένα καμαρώνει για τους συγγραφείς της. Για τον παραμυθά της βασικά, τον μεγαλύτερο παραμυθά στα ισπανικά μετά από τον Θερβάντες.

03 Σεπ 2025 | 07:15

Στην Αξιώτισσα στη Νάξο

Όποτε βλέπω σε ταβέρνα ή εστιατόριο, πανό, αφίσες και λοιπά πολιτικά μηνύματα, τα οποία "μοστράρει" ο ιδιοκτήτης πιστεύοντας προφανώς ότι με τον τρόπο αυτό επηρεάζει πεινασμένες συνειδήσεις, απλώς αποχωρώ.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ 01 Σεπ 2025 | 07:23

Χειμερία νάρκη ή γεμιστά της επόμενης μέρας;

Οι αρκούδες. Τα ερπετά. Οι νυχτερίδες και οι σκίουροι. Και ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί, ιδίως εάν έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί.

01 Σεπ 2025 | 07:21

Εκλογολογίες και κομματικοί σχεδιασμοί

Ακόμα και η αναμενόμενη εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ με τις γνωστές παροχές του Σεπτεμβρίου εντάσσεται πάντως, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, σε μια εκλογική στρατηγική.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 01 Σεπ 2025 | 06:10

Η Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής

Ζούμε σε οργουελικούς καιρούς. Ο Τζορτζ Όργουελ, αυτός ο σκοτεινός προφήτης του εικοστού αιώνα, μπορεί να μην έπεσε σε όλα μέσα (συμπεριλαμβάνονται και ηχηρές αστοχίες στις προβλέψεις του), αλλά σίγουρα πέτυχε διάνα το κυριότερο.

27 Αυγ 2025 | 07:28

Διαβάζοντας Τσίπρα μαζί με το croissant

Πώς να το κάνουμε, σου δίνει ένα prestige μια συνέντευξη στην Monde. (Επίτηδες βάζω συνέχεια ξένες λέξεις στο κείμενο, αν τυχόν το διαβάσει ο ίδιος, να ταλαιπωρηθεί να τις ψάχνει στο λεξικό. Μια αθώα εκδίκηση, θα μου τη συγχωρέσετε.)

25 Αυγ 2025 | 07:11

GET A LIFE

Η περιπέτεια του Γιώργου Μαζωνάκη δεν επηρέασε κανέναν πλην του ιδίου και των στενών συγγενών του. Δεν ήταν συνεπώς είδηση. Κακώς τα ΜΜΕ τη μετέδωσαν, την πρόβαλαν με πηχυαίους μάλιστα τίτλους. Γιατί το έκαναν;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 25 Αυγ 2025 | 06:15

Η κόπωση των διακοπών

Όσο και αν ακουστεί αλλόκοτο, φαίνεται πως η κόπωση δεν επέρχεται ως συνέπεια των διακοπών, αλλά την κουβαλάμε μαζί μας και την μεταφέρουμε από τόπο σε τόπο.

23 Αυγ 2025 | 12:02

Η αφιέρωση της Μαρίας Φαραντούρη στη Λίνα Μενδώνη

Διάφοροι κοινωνικοί αγωνιστές του πληκτρολογίου, εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους για το γεγονός ότι η τραγουδίστρια – σύμβολο της αντίστασης – συμβιβάστηκε με την εξουσία.

20 Αυγ 2025 | 07:50

Τα χαρτιά της Ελλάδας και ο Τραμπ

Τι θα συνέβαινε αν ο πρόεδρος των ΗΠΑ καλούνταν να μεσολαβήσει στη διένεξη ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία;

18 Αυγ 2025 | 07:52

59

Πριν από δυό εβδομάδες, έκλεισα τα πενηνταεννιά. Ήταν τα πρώτα γενέθλια της ζωής μου που η χαρά πήγαινε αντάμα με μια δυσφορία.

18 Αυγ 2025 | 07:50

Τα γαλλικά για τη Βούλτεψη

Υποθέτω μπορείς, σαν τη Βούλτεψη, να αποφανθείς ότι για τις πυρκαγιές και την ευαλωτότητά μας, δεν φταίει άλλος, αλλά φταίει το ότι δεν έχουμε αρκετούς εθελοντές. Πώς δεν το είχαμε σκεφτεί τόσα χρόνια βρε αδελφέ;

ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 18 Αυγ 2025 | 06:33

Ούτε Μόναχο, ούτε Γιάλτα

Ακόμη και όσοι τσαλαβουτούν στα ρηχά της ιστορικής έρευνας, όλο και κάτι έχουν ακούσει για τη Συμφωνία του Μονάχου και τη Διάσκεψη της Γιάλτας.

13 Αυγ 2025 | 09:01

Εγκώμιον της ξαπλώστρας

Και μπορεί στις καλοκαιρινές διακοπές και στις συνθήκες καύσωνα, οι πρωινοί περίπατοι να προσαρμόζονται στις συνθήκες της κλιματικής αλλαγής, αλλά στην επιλογή της παραλίας, η θεωρία μου ισχύει στο ακέραιο.

11 Αυγ 2025 | 11:36

Μια καλλονή και δύο Γκουαγιαβέρες

Η Καρταχένα καμαρώνει για τους συγγραφείς της. Για τον παραμυθά της βασικά, τον μεγαλύτερο παραμυθά στα ισπανικά μετά από τον Θερβάντες.

11 Αυγ 2025 | 10:48

Το θαύμα της απάτης

Η εμμονή μου τα τελευταία χρόνια να αποκαλύπτω τις απάτες πίσω από τη συντριπτική πλειονότητα των υποτιθέμενων θαυμάτων δίνει την εσφαλμένη εντύπωση ότι δεν πιστεύω στα θαύματα συνολικά.