Αντώνης Βαρδής: «Κι όμως, έχεις φύγει»...

7 Αυγούστου 1948, Μοσχάτο. Ο Αντώνης Βαρδής ήρθε στον κόσμο, κουβαλώντας τη μουσική και αποδείχθηκε στην πορεία του.

Στα έξι του χρόνια γνώρισε τον Τσιτσάνη, τον Παπαιωάνου, τον Ζαμπέτα και την Ρένα Ντάλια στο «Φαληρικό», το νυχτερινό κέντρο που δούλεψε για πρώτη φορά. Ο ίδιος το έλεγε στις συνεντεύξεις του για τη μεγάλη του τύχη να βρεθεί δίπλα σε αυτούς, ακόμα κι αν οι λόγοι που συνέβη ήταν καθαρά βιοποριστικοί. Η ζωή τον έφερε ακόμα και δίπλα στον Μανώλη Χιώτη, στα μέσα του '50, τότε που εκείνος εμφανιζόταν στη «Γωνιά της Αθήνας» στην Πλάκα.Δεν πήγε ποτέ στο γυμνάσιο, επειδή υπήρχε μεγάλη ανάγκη στην οικογένεια να δουλέψουν όλοι.

Η αγάπη του Αντώνη Βαρδή για τη μουσική και το μπαρκάρισμα στα καράβια

Η αγάπη του, όμως, για τη μουσική ήταν άσβηστη, ενώ δούλευε σε χίλιες δυο δουλειές για να εξασφαλίσει χρήματα. Υπάλληλος σε ψιλικατζίδικο, χρωματοπωλείο, βενζινάδικο, βοηθός υδραυλικού σε οικοδομή.Το πιο δυνατό από όλα, όμως, ήταν το τραγούδι. Τις ελεύθερες ώρες του μελετούσε ακομπανιαμέντα στην κιθάρα του.

Ο ναυτικός πατέρας του στα 15,5 του χρόνια του έβγαλε ναυτικό φυλάδιο και μπάρκαρε στο «Πόρος» μαζί με τον πατέρα του. Μετά από 2-3 μήνες μπαρκάρησε μόνος του, ως καθαριστής σε ένα γκαζάδικο 33.000 τόνων. Στο τρίτο καράβι που πήγε τον πήραν ως θερμαστή. Μαζί του, όμως είχε πάντα ένα μπουζουκάκι, όπως το έλεγε ο ίδιος. Μέχρι που το έσκασε από τα καράβια, έχασε το ναυτικό φυλλάδιο και έβαλε πλώρη για άλλη ζωή, εκείνη που πάντα ονειρευόταν.

Στα τέλη της εφηβείας του, στα 17 του το 1965, δημιούργησε με τους στενούς του φίλους που μοιράζονταν το όνειρο της μουσικής, το συγκρότημα «Vickings». Όλοι μιλούσαν για τον «Αντώνη με τη χαρακτηριστική φωνή» και τον έρωτά του για τη δουλειά.

1969-1981: Οι μπουάτ της Πλάκας κερδίζουν τον Αντώνη Βαρδή, που ως μουσικός συνεργάζεται με καταξιωμένους συνθέτες και τραγουδιστές όπως τους Χρήστο Νικολόπουλο, Τάκη Σούκα, Θανάση Πολυκανδριώτη, Δήμο Μούτση, Γιάννη Σπανό, Λουκιανό Κελαιδώνη, Μάνο Λοίζο, Λάκη Καρνέζη, Γιώργο Νταλάρα, Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννη Πάριο, Μανώλη Μητσιά, Βίκυ Μοσχολιού, Δήμητρα Γαλάνη, Αντώνη Καλογιάννη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, 'Αννα Βίσση, Δημήτρη Ψαριανό, Χαράλαμπο Γαργανουράκη, Νίκο Ξυλούρη, Μαρίζα Κώχ, Μαρία Δημητριάδη, Κωστή Χρήστου, Τάνια Τσανακλίδου και πολλούς άλλους.

1973: Η πρώτη του διάκριση. Εκείνος συνέθεσε το τραγουδι και ο Γιώργος Νταλάρας ερμήνευσε. Το δεύτερο βραβείο έγινε δικό τους και μια αλλιώτικη πορεία άρχισε, μέχρι το 1976 που συνέθεσε και ερμήνευσε το άλμπουμ «Οραματίζομαι» σε στίχους του Γιάννη Αθανασιάδη.

Όλα ήρθαν φυσιολογικά, σαν να ήταν η ώρα τους να συμβούν.

Στέλιος Καζαντζίδης, Γιάννης Πουλόπουλος, Γιώργος Νταλάρας, Γιάννης Πάριος, Δήμητρα Γαλάνη, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Χαρούλα Αλεξίου, Πασχάλης Τερζής, Λίτσα Διαμάντη, Ελευθερία Αρβανιτάκη, 'Αννα Βίσση, Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Κώστας Γανωτής, Αντώνης Ρέμος, Νίκος Βέρτης, Σταμάτης Γονίδης, Ηλίας Κλωναρίδης, Μανώλης Λιδάκης, Πίτσα Παπαδοπούλου, Μανώλης Μητσιάς, Χριστίνα Μαραγκόζη, Μανώλης Αγγελόπουλος, Ελένη Δήμου, Γλυκερία ,Μελίνα Ασλανίδου, Ελένη Βιτάλη, Λιζέτα Νικολάου,Κώστας Καραφώτης, Σάκης Ρουβάς, Γρηγόρης Πετράκος, Καίτη Γαρμπή, Νατάσα Θεοδωρίδου. Πόσα ονόματα και καλλιτέχνες μπορούν να χωρέσουν στη ζωή του; Όλοι ήταν εκεί, όλοι σφράγισαν την καριέρα τους με τα τραγούδια τους και όλοι μοιράστηκαν με τον Αντώνη Βαρδή τη μοναδικότητά του.

Άνθρωπος ιδιαίτερος, δεν αγαπούσε όσο θα έπρεπε τα φώτα. Η ζωή του ήταν οι δικοί του άνθρωποι, η κιθάρα του, οι νότες και η μουσική του. Η δική του εκδοχή για τον έρωτα, τον πόνο, τη θλίψη, τη χαρά και τη ζωή αγαπήθηκε, τραγουδήθηκε και τού χάρισε μία δική του θέση.

Η περιπέτεια της υγείας του δεν τον τσάκισε, όπως θα περίμεναν όλοι. Τα πρώτα προβλήματα εντοπίστηκαν τη δεκαετία του '90. Τότε έχτισε ένα εκκλησάκι στο σπίτι, γιατί πίστευε πολύ στον Θεό. το έιχε κάνει τάμα όταν ανακάλυψε ότι είχε καρκίνο. Ο Αντώνης Βαρδής πάλευε, δεν παραδινόταν και όταν είχε ανάγκη από ανασύνταξη δυνάμεων την έβρισκε ξανά στις μελωδίες, στα παιδιά του Γιάννη και Καλλιστώ.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο διαγνώστηκε με καρκινικό όγκο στο κεφάλι. Οι φόβοι ότι μπορεί να χάσει τη φωνή μετά από μια τέτοια επέμβαση πολλοί. Με τη σύντροφό του, Φιλοθέη και τον γιο του Γιάννη, φεύγουν για τη Γερμανία, το Ανόβερο, για να χειρουργηθεί.Κανένας τους δεν μιλούσε για αυτό, άλλη μια φορά επέλεξαν την ιδιωτικότητα. Ήταν η εποχή που ετοίμαζε την τελευταία δισκογραφική δουλειά της Νατάσας Θεοδωρίδου.

Επιστρέφοντας από τη Γερμανία μίλησε για την περιπέτεια της υγείας του: «Ήταν κάτι σαν όγκος στον εγκέφαλο. Πήγε καλά το πράγμα και πλέον πρέπει να κάνω διάφορες θεραπείες για να φτιάξει η φωνή μου». Μόλις λίγες μέρες μετά την επιστροφή του, ο μουσικοσυνθέτης μπήκε στο στούντιο με την τραγουδίστρια, όσο κι αν οι δικοί του άνθρωποι επέμεναν ότι επιβάρυνε την υγεία του. Σιγά σιγά ήρθαν οι ενδείξεις της βελτίωσης. Δεν κράτησαν πολύ. Η υγεία του επιδεινώθηκε και υποχρεώθηκε να ακολουθήσει ειδικές θεραπείες. Τους τελευταίους δυο μήνες νοσηλευόταν στο ιδιωτικό θεραπευτήριο «Υγεία» και ήταν για άλλη μια φορά όλοι εκεί. Εκείνοι που τον αγαπούσαν, εκείνοι που τουν τραγουδούσαν και όλοι εκείνοι που πίστευαν στη μουσική του και τα λόγια του.

«Κι όμως, έχεις φύγει» τραγουδούσε η Άννα Βίσση το 1985, σε δικούς του στίχους και μουσική. Είκοσι εννέα χρόνια μετά και αυτή είναι η πραγματικότητα για τον ίδιο...

Τα τραγούδια που αγαπούσε ο Αντώνης Βαρδής

«Ενα τραγούδι που τ΄ αγαπώ πάρα πολύ και με χαρακτηρίζει είναι το «Φεύγω» που έχει πει η Αλεξίου. Υπάρχει επίσης ένα τραγούδι που είναι ο εαυτός μου και αισθάνομαι περήφανος γι΄ αυτό, ένα τραγούδι που ΄χει γράψει ο Ανδρικάκης τους στίχους και λέγεται «Είμαι στους απέξω». Γιατί ποτέ δεν μπήκα κάπου να εκμεταλλευτώ ένα λόμπι, ένα κόμμα. Βέβαια κι ένα τραγούδι που έγραψα τώρα τελευταία, το οποίο χαρακτηρίζει την κατάσταση για το τι περνάμε, εμείς που αγαπάμε τόσο πολύ την Ελλάδα και προσπαθούν με διάφορους τρόπους να μας διώξουν και ειδικά τους νέους ανθρώπους, είναι το «Δεμένος εδώ», το οποίο λέει για ποιο λόγο δεν μπορώ ν΄ αφήσω την πατρίδα μου, γιατί την αγαπάω...» (εφημερίδα ΈΘΝΟΣ-2012)

Το ανεκπλήρωτο όνειρο του Αντώνη Βαρδή

«Το πιο ανεκπλήρωτο όνειρο που έχω μέχρι τώρα και είναι όνειρο το οποίο αν συνέβαινε κι αυτό θα ήμουν πολύ ευτυχισμένος, ένα σπιτάκι μικρό δίπλα στη θάλασσα και ένα τρεχαντήρι για να ψαρεύω όλη μέρα, αυτό θέλω» (εφημερίδα ΕΘΝΟΣ 2012)

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr