
Για το ... φάσκελο που έδωσε σε 25.000 ανθρώπους χωρίς να παρεξηγηθεί κανείς, τη μικρή ζωή δίπλα στους Καραθάνο, Επίδαυρο κι ΄Ορνιθες και τους προσωπικούς του λογαριασμούς μιλά ο ΄Αγγελος Παπαδημητρίου.
«Πως δανείζεσαι ένα ποσό και το ξεχρεώνεις; Μ’ αυτή την παράσταση αισθάνθηκα ότι ξεχρέωσα…»
Ελάχιστα 24ωρα μετά το δυνατό κλείσιμο της αυλαίας της Επιδαύρου για το 2016 με ΄Ορνιθες του Αριστοφάνη – την πιο συζητημένη, κατά τα φαινόμενα, παράσταση του αρχαίου θεάτρου κατά τη διάρκεια του φετινού Φεστιβάλ – και στ’ αυτιά του ΄Αγγελου Παπαδημητρίου ηχεί ακόμα ένα χειροκρότημα αλλιώτικο. «Ένα χειροκρότημα που διέκοπτε την παράσταση σχεδόν κάθε πέντε λεπτά. Φαντάσου: Σ’ ένα θέατρο με πληρότητα που, εγώ τουλάχιστον, δεν έχω ξαναδεί ποτέ, να έχουν γίνει όλοι ένας άνθρωπος που ένιωθες ότι ευχαριστιόταν το θέαμα κάθε λεπτό», μας λέει ο ηθοποιός και εικαστικός από τους συμπρωταγωνιστές της Αριστοφανικής παράστασης σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου. «Κάτι τέτοιο θυμάμαι να έχω εισπράξει μόνο στην παράσταση για τον Αττίκ που ανέβηκε πριν από περίπου 4 χρόνια».
«΄Εζησα το όνειρό μου...»
Ο ΄Αγγελος Παπαδημητρίου αποχαιρέτησε τη γάτα του αφού την απόθεσε σε καλά χέρια («το μεγαλύτερο δράμα της ζωής μου») κι έζησε το όνειρό του: Βρέθηκε για πέντε μέρες στην Επίδαυρο να κάνει πρόβες στο έργο – ένα έργο για την ανάγκη του ανθρώπου να πετάξει, να δημιουργήσει ένα νέο κόσμο, να έρθει σε επαφή με την αληθινή του επιθυμία. Και κάνοντας τον προσωπικό του απολογισμό, με τις εντυπώσεις ακόμα νωπές δέχτηκε να μας βοηθήσει να αντιληφθούμε γατί αυτή η παράσταση άφησε ίσως περισσότερο από κάθε άλλη ηχηρό το αποτύπωμά της αυτό το καλοκαίρι.
«Καταρχάς τα πιο επιφανειακά πράγματα: Τέτοιο κόσμο έχει να δει η Επίδαυρος πάρα πολλά χρόνια. Δεν έχει συμβεί αυτό το πράγμα ποτέ. Πραγματικά τίγκα…»
- Η παράσταση είχε αμέτρητους φανατικούς υποστηρικτές. Υπήρξαν, όμως, κι εκείνοι που μίλησαν για ένα θέαμα «ελαφρό» χωρίς πολιτικές νύξεις…
«Μπορεί ο καθένας να είπε το μακρύ και το κοντό του, αλλά αποστασιοποιημένα θα πω ότι ο Νίκος Καραθάνος έκανε μια μεγάλη παράσταση. Ως άνθρωπος των τεχνών τόσα χρόνια μπορώ να πω ότι ήμουν εξαιρετικά ευτυχής που ήμουν σ’ αυτή την παράσταση. Αισθάνθηκα ότι ξεπλήρωσα ένα χρέος μεγάλο. Πως δανείζεσαι ένα ποσό και το ξεχρεώνεις; Μ’ αυτή την παράσταση αισθάνθηκα ότι ξεχρέωσα τις υποχρεώσεις απέναντι στον εαυτό μου».
- Το ρόλο έπαιξε η σύγκριση με την ιστορική παράσταση του Κουν το 1975;
«Ούτε κατά διάνοια δεν ήταν η σύγκριση με την παράσταση του Κουν που έκανε να συζητηθεί τόσο πολύ αυτή η παράσταση αλλά η σφραγίδα του Νίκου Καραθάνου. Ο Νίκος Καραθάνος είναι αυτή τη στιγμή στα καλύτερά του. Είναι στην κορυφή της καριέρας του (το λέω άκομψα, δεν είναι καριέρα αυτό, είναι δόσιμο). Αισθάνθηκε ο κόσμος αυτό που κάνει, ότι δηλαδή, δίνει κομμάτια από τον εαυτό του, τη ζωή του και την πείρα του και "παίζει" πολύ με το συναίσθημα. Ο Νίκος δίνει πολύ αγάπη κι ο κόσμος αυτό το “παραλαμβάνει”».
- Ποιο κατά τη γνώμη σου είναι το μεγαλύτερο ατού της παράστασης;
«Για ένα αυτό είναι το μεγαλύτερο ατού της παράστασης: Η αγαπητική ματιά του Νίκου».
- Για το θέμα των μικροφώνων στην Επίδαυρο τι θα έλεγες;
«Κοίταξε να δεις: ΄Η θα μιλάς με στεντόρεια φωνή που θα ακουστεί μέχρι πάνω ή θα βάλεις χρώματα και ποιότητες που έχει η φωνή στο κλειστό θέατρο. Το μικρόφωνο αυτό κάνει: Δίνει στη φωνή χρώματα και ποιότητες. Προσθέτει ένα πλούτο. Κι ο Καραθάνος δεν το έκανε επιδεικτικά αλλά δραματουργικά».
- Μίλησέ μας για το δικό σου ρόλο…
«Ο Νίκος με χρησιμοποίησε σαν μια ιδιαίτερη περσόνα. Είχα την τύχη να βγω και να μουντζώσω. Φασκέλωσα 25.000 άτομα! Το έχεις δει αυτό το πράγμα; Υποδυόμουν μια αντρογυναίκα γύρω στα 70 της χρόνια (όλοι έχουμε μια τέτοια θεία και μακρινή συγγενή που είναι πάντα θυμωμένη και λεβέντισσα). Και ξαφνικά ακούγεται ο Αριστοφάνης: “Μαζεύτε τα παιδιά σας, τα κωλόπαιδά σας, έχετε καταστρέψει τη Γη”. Και τότε φασκελώνω το κοινό. Και χωρίς να παρεξηγηθεί κανείς…»
- Αλήθεια, ποιο σχόλιο απ’ αυτά που ακολούθησαν την παράσταση του έμεινε στο μυαλό;
«Μια παρέα νέων παιδιών, ούτε "δηλητηριασμένων", ούτε κομπλεξικών: “Ρε, μας ψάρωσε ο Καραθάνος…”, είπαν. Και δεν θα το ξεχάσω».
- Τα επόμενά σου σχέδια ποια είναι;
«Τώρα πρέπει να γυρίζω τις εκκλησίες και γονυπετής να ανάβω κεριά και να λέω “Θεέ μου σ’ ευχαριστώ για τα δώρα που μου έχεις κάνει” για μια εβδομάδα…»
Μετά την Επίδαυρο, οι Όρνιθες ανεβαίνουν στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Στην Κεντρική Σκηνή πριν την επίσημη έναρξη της σαιζόν σε 5 παραστάσεις στις 17, 18, 21, 22, και 23 Σεπτεμβρίου 2016.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr