Tο γραφείο που βρίσκεται πίσω από το εμβληματικό One Kleomenous στο Κολωνάκι, όμορφες πολυκατοικίες στην Αθηναική Ριβιέρα, ή το Nammos Cannes, το Super Paradise και το Jackie O Μυκόνου.One Κλεομένους, Super Paradise και Jackie O Μυκόνου, Nammos Cannes (beach venue). Αυτά είναι μερικά από τα έργα των Omniview όπου ο Δημήτρης Τσίγγος είναι ένα από τα τρία ιδρυτικά τους στελέχη.

Το αρχιτεκτονικό του γραφείο, δημιούργησε μερικά από τα πιο high end κτίρια της χώρας μας όπως το καλόγουστο σπίτι της Μαρίνας Βερνίκου και του Μίλτου Καμπουρίδη στο Λυκαβηττό. Με αυτήν την ιδιότητα, μας ξεναγεί στον κόσμο τους- που τον ονόμασε "Omniworld”.

Η εταιρεία Omniview design, είναι ένα αρχιτεκτονικό και design studio με έδρα την Αθήνα, το οποίο ιδρύθηκε το 2013 από τους αρχιτέκτονες Δημήτρη Τσίγκο και Γιάννη Τσίγκο, μαζί με τον επιχειρηματία Μίλτο Καμπουρίδη(Ιδρυτής της Dolphin Capital Partners το 2004) και για πρώτη φορά τάραξε τα νερά των "ειωθότων” για τον σχεδιασμό, όταν το 2015 παρέδωσε το One Kleomenous: την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά της νεοσύστατης ακόμα εταιρείας. Στα χρόνια που ακολούθησαν, η εταιρεία Omniview διαμόρφωσε μια συνεπή μέθοδο που ενώνει υπολογιστικό σχεδιασμό και δεξιοτεχνία, από την αθηναϊκή πόλη μέχρι το αιγαιοπελαγίτικο τοπίο. Σήμερα, η γλώσσα της ταξιδεύει διεθνώς. Χαρακτηριστικό δείγμα το Nammos στις Κάννες, στο αναγεννημένο Palm Beach, που άνοιξε την Άνοιξη του 2024(Τώρα είναι κλειστό, αλλά ο λογαριασμός τους στο Instagram αναφέρει "See you next Spring!").

Ο ιδρυτής, Δημήτρης Τσίγκος, είναι σίγουρα, στον χώρο της μοντέρνας ελληνικής αρχιτεκτονικής, ένας καινοτόμος. Ακολουθεί η συνέντευξη που έκανα μαζί του:

-Τι θα έκανες αν σχεδίαζες ξανά την Αθήνα;

Ανήκω σε εκείνους τους "ρομαντικούς” που ονειρεύονται πώς θα ήταν η Αθήνα αν δεν είχαν γκρεμιστεί τα νεοκλασικά. Είναι μια σκέψη που με συνοδεύει συχνά, καθώς αγαπώ βαθιά αυτή την πόλη και περπατώ για ώρες στο ιστορικό της κέντρο. Συχνά φαντάζομαι πώς θα έμοιαζε αυτός ο περίπατος σ' αυτό το παράλληλο σύμπαν.

Την ίδια στιγμή, φυσικά, με συγκινεί εξίσου και η μοντέρνα αρχιτεκτονική. Ίσως ιδανικό μου όνειρο για την Αθήνα θα ήταν μια πόλη με ξεκάθαρες αντιθέσεις: ολόκληρες γειτονιές belle epoque, σαν να βλέπεις ελληνική ταινία, να εναλλάσσονται με φουτουριστικές συνοικίες. Μη αντίστιξη τύπου "Λούβρου - Γυάλινης πυραμίδας". Στις φουτουριστικές συνοικίες, υπέροχη αφετηρία θα ήτανε η αρχική ιδέα του Le Corbusier για το pilotis: όχι ως ιδιωτικό χώρο, όπως ερμηνεύτηκε στην Ελλάδα, αλλά ως ελεύθερο, δημόσιο έδαφος – έναν συνεχόμενο αστικό περίπατο κάτω από τα κτίρια, προστατευμένο από τον ήλιο και τη βροχή. Ένα μεγάλo αστικό χωράφι κάτω από μία ιπτάμενη πολιτεία.

-Τι μας διδάσκει το One Komnenous για τη σχέση λειτουργικότητας και φαντασίας;

Στην περίπτωση του One Kleomenous, η αφετηρία ήταν κάπως βιωματική. Περνούσα καθημερινά από αυτό το σημείο, το τελευταίο άκτιστο οικόπεδο που απέμενε στις παρυφές του Λυκαβηττού, στη γειτονιά μου. Έτσι γεννήθηκε η επιθυμία να δημιουργηθεί μια αρχιτεκτονική χειρονομία που να συνδιαλέγεται με τον βράχο του Λυκαβηττού, καταλήγοντας το αστικό τοπίο με μια πιο ήπια, πιο "μαλακή" μορφή. Στην ουσία, πρόκειται για μια απόπειρα να μετατραπεί μια τυπική αστική μάζα σε κάτι πιο οργανικό, πιο φυσικό. Ίσως αυτή η κάπως σαφής, συναισθηματικά τεκμηριωμένη πρόθεση να είναι εκείνη που δίνει το νόημα και αυτοπεποίθηση στη γεωμετρία του έργου.

-Τι σημαίνει "avant-garde κυκλαδίτικη αισθητική”; Πως μοιράζεστε την εμπειρία μέσα από δουλειές σας στη Μύκονο;

Η κυκλαδική αισθητική δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν κάτι "μουσειακό", παγωμένο στον χρόνο. Το ερώτημα επομένως, δεν είναι αν πρέπει να εξελιχθεί, αλλά πώς. Υπάρχουν πολλές απόψεις γύρω από αυτήν την εξέλιξη. Μια αρκετά δημοφιλής είναι ότι το κυκλαδικό τοπίο μπορεί να εμπλουτιστεί με εξωγενείς αναφορές.

Εμείς, στην Omniview, έχουμε μια διαφορετική προσέγγιση: κοιτάζουμε βαθιά μέσα στην ίδια την παράδοση. Μελετάμε τις παραδοσιακές κυκλαδικές τυπολογίες, τις αποδομούμε και τις ξανασυνθέτουμε, δίνοντάς τους μια νέα, σύγχρονη έκφραση. Αυτήν ακριβώς την πράξη της επανερμηνείας την ονομάζουμε avant-garde Κυκλαδική αισθητική.

Νιώθουμε λοιπόν ότι αυτή η προσέγγιση μπορεί ταυτόχρονα να ικανοποιήσει την ανάγκη για το μοντέρνο και το πρωτότυπο, αλλά έχει ένα αισθητικό sustainability - υπό την έννοια ότι μεταφέρει προς τα μπροστά την ιθαγένη αισθητική.

-Σχεδιάσατε έναν πύργο για τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα. Εν τέλει μετασχηματίστηκε στη δημιουργία ενός αντικειμένου και συγκεκριμένα, ένα βάζο. Γιατί έτσι;

Ίσως σε κάποιους ακούγεται παράδοξο να συζητά κανείς για την παράλληλη σύλληψη ενός γλυπτού σε μικρή κλίμακα – όπως ένα βάζο – με τον σχεδιασμό ενός πύργου. Ωστόσο, όταν μιλάμε για αισθητική, για γεωμετρία και σιλουέτα, για αναλογίες και ογκομετρία, πράγματι πιστεύω ότι υπάρχουν κάποιες "συνταγές" που λειτουργούν σε όλα τα επίπεδα του design.

Για μένα δεν είναι κακό να ξεκινάς οραματιζόμενος μια γλυπτική μορφή, μια σιλουέτα στον ορίζοντα της πόλης, αρκεί στη συνέχεια να την αναπτύξεις με όλα τα απαιτούμενα κριτήρια: τη λειτουργία των κατόψεων, τη βιοκλιματική συμπεριφορά, τον αερισμό, τον φωτισμό.

Θυμάμαι ακόμα την έκπληξη του πατέρα μου όταν με είδε πριν από 30 χρόνια να σχεδιάζω το πρώτο μου κτίριο. Πρώτα σε 3d design και μετά στην επίλυση των κατόψεων. Του είχε φανεί τελείως ανατρεπτικό ότι κάποιος μπορεί να δουλέψει έτσι ανάποδα. Όμως εμένα μου φαινότανε περίεργο το αντίθετο, το να λύνεις κατόψεις χωρίς κάποιο όραμα για την φόρμα. Ακόμα μου φαίνεται!

-Ποιες ήταν οι πιο ενδιαφέρουσες εμπειρίες που αποκόμισες από τον σχεδιασμό του Nammos στις Κάνες;

Το Nammos στις Κάννες υπήρξε για μένα ένα από τα πιο ενδιαφέροντα "σχολεία" της καριέρας μου. Με έφερε σε άμεση επαφή με το παραδοσιακό ευρωπαϊκό decor, έναν μαγικό κόσμο με αστείρευτο πλούτο αναφορών. Σταυροθόλια, flute marble, stucco venecianno, ψηφιδωτά και τόσα πολλά άλλα.

Εμείς, για να μπορέσουμε να προτείνουμε ένα avant-garde French inspired εσωτερικό, σε ένα τόσο απαιτητικό σημείο της Γαλλικής Ριβιέρας, έπρεπε πρώτα να μελετήσουμε εις βάθος τη γαλλική διακοσμητική κουλτούρα.

Στη συνέχεια, όπως πάντα, προχωρήσαμε σε μια διαδικασία αποδόμησης και ανασύνθεσης: Πατώντας στις παραδοσιακές τυπολογίες αλλά με ένα modern twist, που μας το επέτρεψε και η τεχνολογία σχεδιασμού που έχουμε στο γραφείο.

Το χαρακτηριστικό τρισδιάστατο κέλυφος που διαχειρίζεται τις κολώνες και την οροφή, ουσιαστικά πατάει σε πολλές κλασσικές τυπολογίες, από αναγεννησιακές, γοτθικές, art deco vault και column design. Η δική μας εκδοχή ήταν κάτι αρκετά περίπλοκο. Ευτυχώς είχαμε εργαλεία όπως το Rhino για να μπορέσουμε να το προδιαγράψουμε και να το ελέγξουμε. Κατασκευάστηκε από έναν εκπληκτικό τεχνητή γύψου, τον Jan Jacques, ο οποίος έκανε όλη την οροφή γύψινη, χωρίς καμία αναρτημένη βίδα, και σύμφωνα με τον παραδοσιακό τρόπο.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr