
Ήταν το "τρομερό παιδί του design" τώρα έχει γίνει κορυφαίος επαγγελματίας του είδους του για τη Γαλλία και τον κόσμο. Κυρίες, κύριοι, ο Ora Ito.
Στα 43 του, ο Ora ïto είναι ένας από τους πιο περιζήτητους σχεδιαστές στον κόσμο. Κατέκτησε αυτό το επίπεδο κύρους μέσα από μια ασυνήθιστη διαδρομή. Όταν ήταν ακόμη φοιτητής στη σχολή ESDI-Créapole, δημιουργούσε εικονικά αντικείμενα με χρήση ψηφιακής σύνθεσης."Φανταζόμουν τον εαυτό μου ως καλλιτεχνικό διευθυντή μεγάλων brands, όπως η Apple ή η Vuitton, χωρίς να ζητήσω την άδειά τους. Έφτιαχνα αντικείμενα που ενσωμάτωναν το DNA τους", εξηγεί. Πρόκειται για μάρκες που αποτελούν μέρος της συλλογικής μας μνήμης και είναι σύμβολα της γενιάς μας. Πολύ γρήγορα, ο νεαρός σχεδιαστής συνειδητοποιεί τη δύναμη αυτών των brands. Το 1998 ανεβάζει τις 3D δημιουργίες του στο διαδίκτυο και ακολουθεί πανδαιμόνιο.
Τα σχέδιά του γίνονται viral και κάνουν τον γύρο του κόσμου. Στα 21 του, ο Ora ïto μόλις έχει κάνει την πρώτη "πειρατεία" εμπορικών σημάτων στην ιστορία, χρησιμοποιώντας σταθμούς εργασίας με το λογισμικό Alias της Silicon Graphics. Η ιστορία ξεκινά για τον σχεδιαστή, ο οποίος από τα πρώτα του βήματα υιοθετεί μια πολύπλευρη και διεπιστημονική προσέγγιση στη δημιουργία.

"Ένα διαστημόπλοιο που διασχίζει τα διάφορα καλλιτεχνικά πεδία — αυτό χαρακτηρίζει πραγματικά αυτό που κάνω σήμερα", λέει ο ίδιος.
Το κύριο όπλο του: οι συνεργασίες. Κάποιες από αυτές διαρκούν δέκα ή και δεκαπέντε χρόνια, με βιομηχανικούς εταίρους που προσφέρουν την εγγύηση της τεχνογνωσίας, η οποία συναντά τη φουτουριστική διάσταση που φέρνει ο Γάλλος σχεδιαστής. Πίσω από τη φιλοσοφία της "simplexité" (απλοπλοκότητα), κρύβεται η ιδέα της μείωσης της ύλης, ενσωματώνοντας και την οικολογική διάσταση στη διαδικασία σχεδιασμού. Για τον Ora ïto, η οικολογία δεν είναι μόνο η επιλογή "πράσινων" υλικών — είναι ένας τρόπος να δημιουργείς. Ένα αντικείμενο καλής κατασκευής, που δεν υπακούει σε μια παροδική τάση, έχει την αρετή του διαχρονικού.Διαρκεί στον χρόνο και, επομένως, από τη φύση του είναι οικολογικό.Το 2002, ενώ μόλις είχε αρχίσει να γίνεται γνωστός στον κόσμο του design, ο Ora ïto υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο με τη Heineken. Ο ολλανδικός ζυθοποιός ήθελε να προσδώσει μια πρεστίζ διάσταση στο νέο του μπουκάλι, για να προσελκύσει το γυναικείο κοινό.Μια καρποφόρα συνεργασία, η οποία οδήγησε στη σύλληψη της ιδέας για ένα μπουκάλι αλουμινίου. Το σχέδιο του νεαρού Γάλλου γνώρισε μεγάλη επιτυχία και το concept κυκλοφόρησε σε 22 χώρες. Ένας νέος παίκτης είχε πλέον φτάσει στον πλανήτη του design. Δεν προσπαθούσε να εντυπωσιάσει, αλλά να βρίσκεται πάντα εκεί που κανείς δεν τον περίμενε."Δεν ήθελα να μπω σε καλούπι, γιατί αυτό θα μου στερούσε τη δυνατότητα να κάνω όλα όσα επιθυμώ", εξηγεί ο Ora ïto.

Με υποδέχτηκε στο διαμέρισμα του, Place des Victoires στο Παρίσι. Το κουδούνι έγραφε Ora Ito και όχι το πραγματικό του ονοματεπώνυμο Ito Morabito. Καπνίζει μανιωδώς πάνω από ένα ξύλινο τραπέζι που είχε ένα σωρό χαρτιά με σχέδια από τρένα, μάλλον για μετρό Μασσαλίας θα προορίζονταν που έφτιαξε σε συνεργασία με την Alstom. Έχει μόλις ολοκληρώσει ένα έργο αστικής ανάπλασης στην πλατεία Castellane στη Μασσαλία.
"Ήμουν ενθουσιασμένος που εργάστηκα στην αναδιαμόρφωση αυτού του χώρου, γιατί για μένα είναι η ομορφότερη πλατεία της Μασσαλίας – έχει κάτι από την πλατεία Κονκόρντ ή την πλατεία Βαντόμ” είπε. "Η εργασία για την πλατεία Castellane, στην οποία συνεργάστηκα με το γραφείο STOA (αρχιτέκτονας αστικού σχεδιασμού, αρχιτέκτονας τοπίου και σχεδιαστής, σημ. συντ.), πραγματοποιήθηκε υπό πολλές προϋποθέσεις. Ανάμεσά τους ήταν και οι κανόνες ασφαλείας.Ιδιαίτερα μετά την τρομοκρατική επίθεση στη Νίκαια (την επίθεση με το φορτηγό στις 14 Ιουλίου 2016 στην Promenade des Anglais). Έτσι, αντί να τοποθετήσουμε παντού μπάρες ασφαλείας, προτίμησα μια αρχιτεκτονική προσέγγιση και μια οργανική μορφή για να "αφομοιωθεί" ο περιορισμός. Το παγκάκι περιβάλλει την πλατεία και, από ψηλά, παίρνει το σχήμα ματιού και βλεφάρου. Είναι κατασκευασμένο από ασβεστολιθική πέτρα, σε πλήρη αρμονία με τη στήλη και το άγαλμα. Η πλάκα είναι ότι το μετρό που επίσης σχεδίασα καταλήγει στην πλατεία Castellane! Η φυσική συνάντηση δύο έργων μου στην ίδια τοποθεσία.
Μια ενιαία γλώσσα σχεδιασμού
Στη συνέντευξη μας είπε: "Oι ιδέες που κυριαρχούν στα project μου είναι, όπως έχω συνειδητοποιήσει στο πέρασμα του χρόνου, ένα αλφάβητο που αντιστοιχεί σε ολόκληρη τη φιλοσοφία μου γύρω από το design. Yπάρχει μια ταυτότητα ‘Ora Ito’ η οποία πάει με όλα τα project μέχρι σήμερα. Που σημαίνει ότι η γλώσσα του όγκου που χρησιμοποιώ, η φόρμα μπορεί να προσαρμοστεί σε οποιαδήποτε κλίμακα, είτε είναι ένα τρένο(σ.σ. Πάνω στο γραφείο του είχε τα σχέδια των βαγονιών ενός τρένου που σχεδίαζε για λογαριασμό της Alstom) μέχρι μια καρέκλα. Άρα δε σχεδιάζω ένα αντικείμενο για να πω ότι το σχεδίασα. Το βλέπω ως ένα σφαιρικό έργο για να δω μέχρι που, αυτή η αλφάβητος του όγκου που χρησιμοποιώ από το 1998, μπορεί να λειτουργήσει. Έτσι έκανα σκάφη, τρένα, τραπέζια, λάμπες και αυτό με ενδιαφέρει δηλαδή να τα βλέπω σαν σφαιρικό έργο προκειμένου να εξερευνήσω κάτι στο μέγιστο βαθμό που μπορεί να γίνει αυτή η εξερεύνηση”.

Greek touch
"Για να το κάνω αυτό, το σχεδιασμό ενός έργου στην Αθήνα, πρέπει να περάσω κάποιο χρόνο στην Αθήνα, να την καταλάβω. Να μάθω την ιστορία της. Να βρω τα ντόπια στοιχεία που θα μου μιλήσουν. Και να τα αναστρέψω σε εικόνες, φόρμες, υλικά, χρώματα και να οργανώσω ένα χώρο. Σε ένα νησί θα δούλευα πάνω στην ιδέα των υλικών, του χώρου, της ζέστης, τα βότσαλα, της πέτρας, το μπλε της θάλασσας. Ακούγονται σαν κλισέ. Αλλά είναι κλισέ που θα τα εκσυγχρόνιζα με τον δικό μου τρόπο. Θα ήθελα πολύ να σχεδιάσω ένα σπίτι σε ελληνικό νησί!”
Παρίσι- Μασσαλία
"Ζω και δουλεύω στο Παρίσι. Στη Μασσαλία, που γεννήθηκα δημιούργησα ένα πολιτιστικό κέντρο που λέγεται Mamo σε μια τοποθεσία που είχε δημιουργήσει ο Corbusier και το οποίο είναι μαγικό και στο οποίο συνεργάζομαι με καλλιτέχνες για να κάνω εκθέσεις(σ.σ. εκεί έγινε και η πιο μεγάλη πασαρέλα της Chanel). Αυτό που με ενδιαφέρει σε αυτό το project είναι ότι έχει χαρακτήρα φιλανθρωπικό, αλλά ταυτόχρονα μου επιτρέπει να εξερευνώ καινούργια projects στην Τέχνη, την αρχιτεκτονική και το design. Η δουλειά με τον Daniel Buren ήταν καρπός πολλών ετών έρευνας, τώρα δουλεύουμε πάνω σε ένα τεράστιο οικοδομικό συγκρότημα που πρέπει να φτιάξουμε στη Lille. Δεν δέχομαι τους διαχωρισμούς που υπήρχαν στην εποχή ανάμεσα στον καλλιτέχνη, τον αρχιτέκτονα και τον designer. Νομίζω ότι ένας δημιουργικός άνθρωπος δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν έχει μια σφαιρική εικόνα των 360 μοιρών, του επαγγέλματος του”.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr