"Εάν η πάλη μεταξύ των κρατικών δυνάμεων ασφαλείας και των τρομοκρατικών οργανώσεων είναι μια πάλη μηχανισμών, αναπόφευκτα ο μακράν πιο εξελιγμένος μηχανισμός θα συντρίψει κάποια στιγμή τον πιο αδύναμο. Τέρμα λοιπόν οι μηχανισμοί. Τέρμα οι συνωμοτικοί πυρήνες. Στροφή προς τον απλό καθημερινό άνθρωπο που ζει ήδη στη Δύση –ούτε πλαστά διαβατήρια πια, ούτε λαθρεμπόριο όπλων- και νιώθει ότι η Δύση τον έχει χεσμένο: επειδή δεν έχει δουλειά, επειδή είναι σκούρος, επειδή τον έφτυσε η γκόμενα, επειδή, επειδή… Όποιο και αν είναι το κίνητρό του, όσο σοβαρό ή όσο ευτελές, δεν χρειάζεται καν να μας το γνωστοποιήσει. Αρκεί να νοικιάσει ή να κλέψει ένα αυτοκίνητο, να πατήσει τέρμα το γκάζι και να ανέβει στο πεζοδρόμιο. Μπορεί εκεί να περπατούν αμέριμνα "υποκειμενικά αθώοι" –θυμηθείτε, φίλοι μου, τον Στάλιν- αλλά, αφού περπατούν στη Νίκαια, στο Αμβούργο, στη Βαρκελώνη ή στο Μανχάταν, είναι "αντικειμενικά ένοχοι". Εμείς, κατόπιν σφαγής, θα υιοθετήσουμε την πράξη του. Θα τον εγγράψουμε στους μάρτυρες του ιερού μας σκοπού ή, έστω, στους χρήσιμους ηλίθιους".
Αυτά έγραφα μεταξύ άλλων στα "Νέα" τον Νοέμβριο του 2017. Έκτοτε έχει κυλήσει πολύ αίμα στο αυλάκι και τα τυφλά τρομοκρατικά χτυπήματα σε ανοιχτούς χώρους έχουν εξελιχθεί σε αληθινή "κατάρα των εορτών": όμοια με τους σεισμούς, κανένας δεν αναρωτιέται για το "εάν" θα ξανασυμβούν, όλοι όμως αναρωτιούνται για το "πού" και το "πότε".
Το "πότε" πάλι είναι λίγο-πολύ προβλέψιμο: η περίοδος των εορτών ενέχει υψηλό ρίσκο "χτυπήματος" και οι δημόσιοι χώροι συνάθροισης κατά την περίοδο των εορτών ακόμη υψηλότερο. Το "πού", από την άλλη πλευρά, προσδιορίζεται ασυγκρίτως δυσκολότερα, καθώς δυνητικά τουλάχιστον μπορεί να είναι "οπουδήποτε": κάθε ανοιχτός χώρος είναι και πιθανό πεδίο σκοποβολής. Οι υπηρεσίας ασφαλείας, προκειμένου να περιορίσουν αυτό το "οπουδήποτε", επενδύουν λιγότερο στην υψηλή τους τεχνολογία (με κυρίαρχη την υποκλοπή και αξιολόγηση τηλεφωνικών κλήσεων ή/και διαδικτυακών μηνυμάτων) και περισσότερο στις πληροφορίες που αντλούν από πράκτορες "επί του πεδίου"· εάν είναι αληθινά τυχερές, όλο και κάποιο "καναρίνι" θα κελαηδήσει πριν από το επόμενο "χτύπημα".
Χτες ήταν η σειρά του Σίδνεϊ. Από την οπτική των δολοφόνων και των ηθικών τους αυτουργών, η θρησκευτική εορτή –η πρώτη ημέρα του Χανουκά- είχε μονάχα μία και μόνη σημασία: Εβραίοι, πάρα πολλοί Εβραίοι θα βρίσκονται "εκτεθειμένοι" σε ανοιχτό δημόσιο χώρο, χαρούμενοι, ανέμελοι, ανύποπτοι, σαν πάπιες που πλατσουρίζουν αγνοώντας ότι τις έχει "κλειδώσει" ήδη κάποιο σκόπευτρο ή έχει μπει κιόλας ο λαχνός τους στη μακάβρια λοταρία που θα κρίνει πόσες και ποιες από όλες θα δεχτούν σφαίρα στα τυφλά. Το ίδιο το συμβολικό νόημα της συγκεκριμένης θρησκευτικής εορτής, όπως και το νόημα κάθε άλλης θρησκευτικής εορτής, καθώς και η θρησκευτική ταυτότητα των δολοφόνων, δεν παίζουν παρά δευτερεύοντα έως τριτεύοντα ρόλο. Ανεξάρτητα από τις όποιες θρησκευτικές τους διαφορές, οι δολοφόνοι –και, πρωτίστως, οι ταγοί τους- συμφωνούν πως κανένας Θεός δεν παρενέβη ποτέ για να σώσει έστω κι έναν πιστό του.
Όσοι σώθηκαν, σώθηκαν από τυχαίες ηρωικές "πρωτοβουλίες", όπως του άοπλου ιδιοκτήτη μίνι μάρκετ που αφόπλισε χτες τον έναν από τους δύο ενόπλους στην παραλία Μποντάϊ· εάν θέλουν σώνει και καλά να λατρέψουν κάποιον, ας λατρέψουν αυτόν τον "από μηχανής θεό".
Αυτό θα είναι λοιπόν το "μέλλον" μας από εδώ κι εμπρός; Θα παραδοθούμε αμαχητί στην "κατάρα των εορτών"; Θα αποφεύγουμε κάθε δημόσιο χώρο και θα κλειδαμπαρωθούμε στα σπίτια μας, σαν αρουραίοι σε κατακόμβες που δεν περιμένουν παρά πότε θα πέσει το ταβάνι να τους πλακώσει; Ως ψυχωτικοί έγκλειστοι ιδιώτες σε ένα περιβάλλον όπου η "αγορά" (εμείς οι Έλληνες την εφηύραμε, θυμάστε, ασχέτως εάν λησμονήσαμε την αρχική της έννοια καθ’ οδόν) θα είναι πλέον συνώνυμη με "θανάσιμη παγίδα"; "Ξέρεις", έλεγε ο Ρίτσαρντ Μπάρτον ως larger than life Αντώνιος στον άχρωμο, άγευστο και άοσμο Οκταβιανό, "υπάρχει ζωή και ΠΡΙΝ από το θάνατο". Ας ελπίσουμε πως δεν θα χρειαστεί να μνημονεύσουμε κάποτε τα λόγια του με αβάσταχτη νοσταλγία.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr