
Τα γνωστά "πνεύματα αντιλογίας", οι λεγόμενοι "contrarians", τείνουν να ανεβάζουν τον τόνο της φωνής τους όταν οι αγορές αντιμετωπίζουν προβλήματα. Ορισμένες φορές έχουν δίκιο και δημιουργούν περιουσίες, αποκτώντας και την ανάλογη φήμη.
Τις περισσότερες φορές, ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει. Αντί για πλούτη, αυτό που απομένει είναι ένα ιστορικό μέτριων αποδόσεων ή και απωλειών.
Η αναταραχή στις αγορές κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού δεν διαφέρει από το γενικό αυτό σχήμα. Αυτή τη φορά παίρνει τη μορφή της επανεμφάνισης τρομερά εκφοβιστικών προβλέψεων περί ενός καλπάζοντος πληθωρισμού.
Μόνο που… δεν τον βλέπω να φτάνει.
Οι αναγκαίες συνθήκες απλώς... δεν υπάρχουν
Οι συνθήκες που συνήθως προκαλούν αύξηση του δείκτη τιμών καταναλωτή απλώς δεν είναι παρούσες: ο πληθωρισμός εκδηλώνεται όταν αυξάνονται οι τιμές λόγω της αύξησης του κόστους παραγωγής, εν μέσω υψηλότερων τιμών για τις πρώτες ύλες ή υψηλότερων μισθών.
Άλλη μία αναγκαία συνθήκη είναι οι καταναλωτές να είναι πρόθυμοι να πληρώσουν περισσότερα για αγαθά και υπηρεσίες, πιθανόν επειδή έχουν περισσότερα χρήματα μετά από μια νομισματική χαλάρωση ή μια δημοσιονομική τόνωση.
Οι συνθήκες σήμερα είναι το ακριβώς αντίθετο εκείνων που συνήθως προκαλούν πληθωρισμό. Υπήρξε μια εκπληκτική μείωση της καταναλωτικής ζήτησης, μια πτώση των τιμών της ενέργειας και μια "βουτιά" των διακριτικών δαπανών.
Τα χρήματα που δοιχευτεύθηκαν πρόσφατα στην οικονομία των ΗΠΑ από το Κογκρέσο και την Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα (Federal Reserve) δεν αντισταθμίζουν την δυναμική της κερδοφορίας η οποία έχει καταστραφεί.
Και κανείς δεν πρέπει να κάνει το λάθος να παρεξηγεί τις αυξήσεις τιμών σε ορισμένα είδη, όπως το χαρτί υγείας ή τα μαντηλάκια καθαρισμού, ως εκδήλωση ευρύτερου πληθωρισμού. Πρόκειται απλώς για εφαρμογή μικροοικονομικής στην πράξη, η οποία εξισορροπεί την προσφορά και την προσωρινά αυξημένη ζήτηση.
Ας θυμηθούμε στην τελευταία φορά που εμφανίστηκε αυτός ο υστερικός φόβος για τον πληθωρισμό, μετά την οικονομική κρίση της περιόδου 2008-09. Οι προειδοποιήσεις ήταν δυνατές και οργίλες. Και δεν ήταν απλώς ότι ο πληθωρισμός που ερχόταν ήταν απειλητικός, αλλά ήταν και καταστροφικός υπερπληθωρισμός τύπου Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.
Όχι μόνο όσοι ισχυρίζονταν τα παραπάνω είχαν άδικο, αλλά έκαναν βαθύ και θεμελιακό λάθος, καταδεικνύοντας μια βαθιά παρανόηση του τρόπου λειτουργίας των οικονομιών.
Διαβάστε τη συνέχεια στο Capital.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr