Αλήθεια, όταν ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, πόση σημασία θα έχει να μη χαθούν τα κοστούμια του Φωκά, οι μακέτες του Τσαρούχη, το στέμμα του «Οιδίποδα» του Βεάκη, το κολιέ της «Βασίλισσας Ελισάβετ» της Κοτοπούλη, τα σκουλαρίκια της Βουγιουκλάκη και τα σύνεργα του μακιγιάζ της Καρέζη; Πιθανώς καμία αν σκεφτεί κανείς ότι οι διαρρήκτες του περασμένου Σαββάτου στο Θεατρικό Μουσείο πήραν μαζί τους δυο υπολογιστές, αλλά εγκατέλειψαν την προτομή του Καρόλου Κουν που αρχικά επίσης είχαν αποσπάσει δεδομένου του ότι δεν ήταν από ορείχαλκο όπως αρχικά νόμιζαν – άρα καμίας αξίας.
Κι όμως. Μέχρι το 2011 που σταμάτησε η επιχορήγηση από το υπουργείο Πολιτισμού και μπήκε λουκέτο στο «Κέντρο Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικό Μουσείο» αμέτρητοι ήταν οι φοιτητές θεατρικών και δραματικών σχολών (κι έχουμε ουκ ολίγες στην Ελλάδα) που προσέτρεξαν στα αρχεία του – σημειώστε, το μοναδικό Μουσείο στα Βαλκάνια που διαθέτει τεκμήρια θεατρικής πορείας 170 ολόκληρων χρόνων. Οι φύλακες του Μουσείου θα πρέπει επίσης να γνώριζαν απ’ έξω κι ανακατωτά φυσιογνωμίες δημοσιογράφων όπως του Γιώργου Σαρηγιάννη, που πέρασε εκεί ατέλειωτες ώρες έρευνας. Κι ο λόγος δεν γίνεται μόνο για τις κρατικές σκηνές αλλά για το ελεύθερο θέατρο που έχει μια τόσο μεγάλη ποικιλία έκφρασης στην Ελλάδα.
Νέα διάρρηξη λοιπόν σ’ ένα ήδη καθημαγμένο τοπίο. Εκεί όπου τα τρωκτικά ροκανίζουν τα κοστούμια της Κυβέλης και φωλιές τερμιτών κρέμονται από το ταβάνι του καμαρινιού της Μαρία Κάλλας. Τραγικό ή μη, σίγουρα απολύτως φυσικό, αν σκεφτεί κανείς ότι δεν υπάρχει καμία φύλαξη. Κάποιοι πρώην υπάλληλοι περνούν αραιά και που για να ελέγχουν τις φθορές αλλά, όπως μαθαίνουμε, με δική τους πρωτοβουλία. Το υπουργείο Πολιτισμού δεν νιώθει υποχρεωμένο να επιχορηγεί το Μουσείο διότι δεν ανήκει στους εποπτευόμενους φορείς του σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε. Εχει κάνει, όμως, πρόταση μεταφοράς της συλλογής του σε χώρο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με στόχο τη διάσωσή της – και γιατί όχι την ψηφιοποίηση, την ανάπτυξη και την ανάδειξή της σε ένα περαιτέρω βήμα;
Γιατί, λοιπόν, δεν προχωρά αυτή η πρόταση; Που σκαλώνει η μεταφορά στο Μέγαρο Μουσικής; «Είναι μια πρωτοβουλία που έχει μελετηθεί και μπορεί σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα να υλοποιηθεί. Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε πράξη τη μεταφορά. Η πρότασή μας ισχύει εφ’ όσον αποφασιστεί από τη μεριά του Θεατρικού Μουσείου», λέει στο TheTOC το υπουργείο Πολιτισμού.
Μήπως, λοιπόν, σε πρώτη φάση καμφθούν οι όποιες ενστάσεις που μπορεί να υπάρχουν ώστε να μεταφερθεί – τουλάχιστον – το αρχείο κι από εκεί ως μια πρώτη «βάση» συνεννόησης να συζητηθούν τα όποια οικονομικά ζητήματα που προκύπτουν; (Και μια έκτακτη ενίσχυση από την Πολιτεία δεν θα έβλαπτε...)
Το μεγαλύτερο καμπανάκι χτυπά τώρα. Η μακέτα του Τσαρούχη είναι η μνήμη που χάνεται. Και χωρίς αυτή μείναμε μόνοι.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr
