Follow us

Το παράπονο του ξενοδόχου

Τι φοβάμαι; Πως η κοινωνία μας όχι απλώς δεν διδάχθηκε τίποτα από την κρίση αλλά ότι βγήκε και πιό κυνική.

THETOC TEAM
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΧΩΜΕΝΙΔΗς
Χρηστος Χωμενιδης

Απεχθάνομαι να πουλάω φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Αν μπεις στην ιστοσελίδα μας, θα δεις φωτογραφίες ρεαλιστικές, τραβηγμένες από εμένα τον ίδιο, όχι από κάνα καλλιτέχνη του φώτοσοπ. Τα δωμάτια, το εστιατόριο, το σαλόνι, την αμμουδιά. Όπως ακριβώς είναι. Ώστε να ξέρεις τι θα αντικρύσεις φτάνοντας.

Ένα ξενοδοχείο στις όχθες μιάς λίμνης, διακόσια χιλιόμετρα από την Αθήνα, τριακόσια πενήντα από τη Θεσσαλονίκη. Κλίμα ορεινό, υγιεινότατο, απόδειξη ότι το κυρίως οίκημα λειτουργούσε ως σανατόριο από το 1925 έως το 1950. Εγώ το αγόρασα το 2007 από τον τελευταίο κληρονόμο ενός θρυλικού γιατρού, φυματιολόγου. Το ανακαίνισα εκ βάθρων μέσα στη κρίση, φτύνοντας -όπως οι παλιοί του τρόφιμοι- αίμα. Έχτισα και οχτώ μπάνγκαλοουζ, έσκαψα και μια πισίνα. Εάν έβαζα μερικές πινελιές πολυτέλειας, θα το έκανα πεντάστερο. Όμως όχι. Τετράστερο το ήθελα εξαρχής. Να απευθύνεται στη μεσαία τάξη. Σε όσους μπορούν να πληρώσουν εκατόν είκοσι, άντε εκατόν πενήντα ευρώ τη νύχτα. Να τους στοιχίσει το τριήμερο ένα πεντακοσάρικο. Η εβδομάδα ένα χιλιάρικο. Μέσα και το πρωινό.

Πώς αποφάσισα να γίνω επιχειρηματίας του τουρισμού; Είχα πατήσει τα σαρανταπέντε και είχα βαρεθεί να έχω φροντιστήριο. Να προγυμνάζω για τις Πανελλαδικές, να αγωνιώ μπας και ξεχάσουν οι Κωστάκηδες την κρίσιμη ώρα τις πολυωνυμικές συναρτήσεις, μπας και μπερδέψουν οι Ελενίτσες τους κλεφτοκαπεταναίους με τους πρόκριτους… Ήθελα πλέον πελάτες που να ρηλαξάρουν, όχι που να αγχώνονται.

Η φάση ρόλαρε από την πρώτη κιόλας σεζόν. Ορθά το είχα διαβλέψει και ας με αποθάρρυναν γνωστοί και φίλοι. Οι αποδράσεις στο βουνό έρχονταν στη μόδα. Όλο και πιο πολύς κόσμος γούσταρε να φοράει αρβυλάκια και να παίρνει μονοπάτια, να αράζει κάτω από τα πλατάνια, πλάι σε νεροσυρμές, να ξυπνάει με τα αηδόνια, να κοιμάται -Ιούλιο μήνα- με κουβέρτα. Στα νησιά οι τιμές ξέφευγαν. Ο Έλληνας επισκέπτης ένοιωθε ότι τον περνούσαν για μαλάκα. Εάν είχε μάλιστα πατήσει τα σαράντα, την ξεραϊλα των Κυκλάδων, την υγρασία του Ιονίου τις είχε χορτάσει. Άσε που εγώ λειτουργούσα το ξενοδοχείο μου δέκα μήνες τον χρόνο - έκλεινα μόνο από μέσα Ιανουαρίου μέχρι Εικοστή Πέμπτη Μαρτίου για να το φρεσκάρω.

Και τα πιο δύσκολα ακόμα χρόνια, τότε που τα μνημόνια μάς είχαν αλαλιάσει, που οι Έλληνες δεν ήξεραν τι θα τους ξημερώσει, εμείς δεν ζοριστήκαμε ιδιαίτερα. Η φήμη μας πήγαινε στόμα με στόμα, όποιος ερχόταν ξαναρχόταν. Είχα ρίξει -εννοείται- τις τιμές, κέρναγα κιόλας κρασάκια, μεζέδες… Είχα φτιάξει εγκάρδιες σχέσεις με ένα σωρό κόσμο – ξέρεις πόσα βιβλία επισκεπτών έχω γεμίσει; είκοσι! ΄Αμα γεράσω, θα τα ξεφυλλίζω, θα διαβάζω τα ωραία λόγια που μου έχουν γράψει και θα παίρνω κουράγιο…

"Γέρασες ήδη!" μού λέει η γυναίκα μου. "Πας καλά, Δέσποινα; Έχεις δει άλλους εξηντάρηδες; Σούρνονται! Μπαμπαλίζουν! Εγώ στύβω ακόμα την πέτρα!" "Τη στύβεις. Μα και τη γανιάζεις με τη μουρμούρα σου…" μού απαντάει. Με κατηγορεί, με άλλα λόγια, ότι έχω καταντήσει γκρίνιας. Μίρλας. Πως τους κοιτάω όλους με μισό μάτι.

Δεν έχει άδικο. Πράγματι, η υπομονή μου εξαντλείται πλέον πολύ εύκολα. Δεν φταίει ωστόσο η ηλικία. Η πελατεία μας ευθύνεται που έχει γίνει αφόρητη. Τι εννοώ; Τον καιρό των ισχνών αγελάδων, τότε που για να κάνουν κράτηση το σκέφτονταν δέκα φορές, άπαξ και το αποφάσιζαν, το απολάμβαναν. Δεν άφηναν τίποτα να τους χαλάσει το κέφι. Ένα βράδυ -φαντάσου- των Φώτων, το 2013, έπαθε βλάβη το καλοριφέρ. Μαζευτήκαμε όλοι γύρω από το τζάκι, ψήσαμε κάστανα και λουκάνικα, ανοίξαμε ρακές και κονιάκ, παίξαμε ξερή, κιθάρα, ακορντεόν και τη βγάλαμε στρωματσάδα. Εικοσιπέντε νοματαίοι. Να διαμαρτυρηθεί κανένας; Ούτε κατά διάνοια! Όσοι το έζησαν το νοσταλγούν ακόμα.

Σήμερα λοιπόν έχουμε φτάσει στο αντίθετο άκρο. Λες και αριβάρουν αποφασισμένοι να μην περάσουν καλά. Ή σάμπως να περνούν καλά μονάχα μιζεριάζοντας. Δεν με πιστεύεις; Κάτσε μια βάρδια μαζί μου στη ρεσεψιόν. Ή στο εστιατόριο.

Έρχεται η μία μετά το πρωινό ωρυόμενη. "Τα αβγά σας δεν είναι από αλανιάρες κότες!" "Και το κοτέτσι τι το θέλω;" "Τον ελληνικό τον ψήνετε στο μηχάνημα!" "Περάστε να επιθεωρήσετε τα μπρίκια μας." "Οι χυμοί δεν είναι φρέσκιοι!" "Αφού μόνοι σας βάζετε τα πορτοκάλια στον αποχυμωτή." Κάνει μεταβολή και φεύγει ξεφυσώντας.

Κατεβαίνει ο άλλος σε έξαλλη κατάσταση. "Δεν μας αλλάξατε πετσέτες!" "Εάν επιθυμείτε καινούργιες, τις παλιές τις κρεμάτε στην μπανιέρα. Πρόκειται για μέτρο προστασίας του περιβάλλοντος." "Κι εγώ πώς να το ξέρω;" "Το γράφει μια ταμπέλα μέσα στο μπάνιο."

Αντιμετωπίζω τα πιο εξωφρενικά παραπόνα. Τα πιο παράλογα αιτημάτα. Τις πιο καχύποπτες ερωτήσεις.

"Γιατί δεν μας δώσατε δωμάτιο με θέα στη λίμνη;" "Διότι ήταν κλεισμένα." "Πριν από τη δική μας κράτηση;"

"Πώς ανεβαίνει η θερμοκρασία της λίμνης;" "Τι εννοείτε;" "Μπορείτε να κάνετε κάτι για αυτό; Έχουμε φέρει μαγιώ…"

Πριν από λίγα χρόνια, στο σαλόνι, στην τραπεζαρία, οι ένοικοι γνωρίζονταν μεταξύ τους, έφτιαχναν μεγάλες παρέες. Τώρα αλληλεπιδρούν αποκλειστικά με έναν τρόπο: καβγαδίζοντας. Το διανοείσαι; Ζευγάρια νιόπαντρα να σπαταλάνε ενέργεια για να τσακωθούν με αγνώστους τους. Να αναγκάζομαι εγώ να κάνω τον διαιτητή. Όσο για τα μωρά και τα παιδάκια, λες και τα έχουν παραλάβει από το μαιευτήριο μαζί με ένα τάμπλετ. Παρκαρισμένα μπροστά σε οθόνες ακόμα κι ενώ τρώνε. Ώστε να χάσκουν ανενόχλητοι οι γονείς ανενόχλητοι στα σόσιαλ μίντια. Όπου ψευδέστατα ισχυρίζονται ότι περνούν υπέροχα.

Ειλικρινά έχω προβληματιστεί. Δεν μπορεί αυτή η περιρέουσα ατμόσφαιρα, ο συνδυασμός αυτός ανοησίας και κακομαθησιάς, δεν μπορεί να επικρατεί μόνο στο ξενοδοχείο μου. Φοβάμαι, ειλικρινά σου το λέω…

Τι φοβάμαι; Πως η κοινωνία μας όχι απλώς δεν διδάχθηκε τίποτα από την κρίση αλλά ότι βγήκε και πιό κυνική. Πιο εγωίστρια. Πιο "με τον παρά μου και την κυρά μου". Έτσι, με αυτή τη νοοτροπία, απολαμβάνει δήθεν σήμερα την κανονικότητα. Σάμπως να της τη χρωστούσαν.

Ξέρεις τι προοιωνίζεται μια τέτοια ψυχική στάση; Βεβαίως και ξέρεις. Τα χειρότερα…

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr

Στη Νέα Ερυθραία για μια από τις ομορφότερες αυλές των βορείων προαστίων

Το all-day στέκι με κοσμοπολίτικο αέρα και ανεμελιά έχει καταφέρει να ξεχωρίσει και συνεχίζει να το κάνει και το φθινόπωρο.

18 Αυγ 2025 | 07:52

59

Πριν από δυό εβδομάδες, έκλεισα τα πενηνταεννιά. Ήταν τα πρώτα γενέθλια της ζωής μου που η χαρά πήγαινε αντάμα με μια δυσφορία.

11 Αυγ 2025 | 11:36

Μια καλλονή και δύο Γκουαγιαβέρες

Η Καρταχένα καμαρώνει για τους συγγραφείς της. Για τον παραμυθά της βασικά, τον μεγαλύτερο παραμυθά στα ισπανικά μετά από τον Θερβάντες.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ 01 Σεπ 2025 | 07:23

Χειμερία νάρκη ή γεμιστά της επόμενης μέρας;

Οι αρκούδες. Τα ερπετά. Οι νυχτερίδες και οι σκίουροι. Και ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί, ιδίως εάν έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί.

25 Αυγ 2025 | 07:11

GET A LIFE

Η περιπέτεια του Γιώργου Μαζωνάκη δεν επηρέασε κανέναν πλην του ιδίου και των στενών συγγενών του. Δεν ήταν συνεπώς είδηση. Κακώς τα ΜΜΕ τη μετέδωσαν, την πρόβαλαν με πηχυαίους μάλιστα τίτλους. Γιατί το έκαναν;

18 Αυγ 2025 | 07:52

59

Πριν από δυό εβδομάδες, έκλεισα τα πενηνταεννιά. Ήταν τα πρώτα γενέθλια της ζωής μου που η χαρά πήγαινε αντάμα με μια δυσφορία.

11 Αυγ 2025 | 11:36

Μια καλλονή και δύο Γκουαγιαβέρες

Η Καρταχένα καμαρώνει για τους συγγραφείς της. Για τον παραμυθά της βασικά, τον μεγαλύτερο παραμυθά στα ισπανικά μετά από τον Θερβάντες.

06 Σεπ 2025 | 09:44

Δημογραφικό: Να ξυπνήσουμε γιατί χανόμαστε (Τάσος Γιαννίτσης)

Διαβάζοντας την εισήγηση για το δημογραφικό πρόβλημα που έκανε ο Τάσος Γιαννίτσης στην επετειακή εκδήλωση για τα 51 χρόνια του ΠΑΣΟΚ (και μπράβο τους για την ιδέα), σε πιάνει η ψυχή σου.

03 Σεπ 2025 | 07:15

Στην Αξιώτισσα στη Νάξο

Όποτε βλέπω σε ταβέρνα ή εστιατόριο, πανό, αφίσες και λοιπά πολιτικά μηνύματα, τα οποία "μοστράρει" ο ιδιοκτήτης πιστεύοντας προφανώς ότι με τον τρόπο αυτό επηρεάζει πεινασμένες συνειδήσεις, απλώς αποχωρώ.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ 01 Σεπ 2025 | 07:23

Χειμερία νάρκη ή γεμιστά της επόμενης μέρας;

Οι αρκούδες. Τα ερπετά. Οι νυχτερίδες και οι σκίουροι. Και ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί, ιδίως εάν έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί.

01 Σεπ 2025 | 07:21

Εκλογολογίες και κομματικοί σχεδιασμοί

Ακόμα και η αναμενόμενη εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ με τις γνωστές παροχές του Σεπτεμβρίου εντάσσεται πάντως, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, σε μια εκλογική στρατηγική.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 01 Σεπ 2025 | 06:10

Η Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής

Ζούμε σε οργουελικούς καιρούς. Ο Τζορτζ Όργουελ, αυτός ο σκοτεινός προφήτης του εικοστού αιώνα, μπορεί να μην έπεσε σε όλα μέσα (συμπεριλαμβάνονται και ηχηρές αστοχίες στις προβλέψεις του), αλλά σίγουρα πέτυχε διάνα το κυριότερο.

27 Αυγ 2025 | 07:28

Διαβάζοντας Τσίπρα μαζί με το croissant

Πώς να το κάνουμε, σου δίνει ένα prestige μια συνέντευξη στην Monde. (Επίτηδες βάζω συνέχεια ξένες λέξεις στο κείμενο, αν τυχόν το διαβάσει ο ίδιος, να ταλαιπωρηθεί να τις ψάχνει στο λεξικό. Μια αθώα εκδίκηση, θα μου τη συγχωρέσετε.)

25 Αυγ 2025 | 07:11

GET A LIFE

Η περιπέτεια του Γιώργου Μαζωνάκη δεν επηρέασε κανέναν πλην του ιδίου και των στενών συγγενών του. Δεν ήταν συνεπώς είδηση. Κακώς τα ΜΜΕ τη μετέδωσαν, την πρόβαλαν με πηχυαίους μάλιστα τίτλους. Γιατί το έκαναν;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 25 Αυγ 2025 | 06:15

Η κόπωση των διακοπών

Όσο και αν ακουστεί αλλόκοτο, φαίνεται πως η κόπωση δεν επέρχεται ως συνέπεια των διακοπών, αλλά την κουβαλάμε μαζί μας και την μεταφέρουμε από τόπο σε τόπο.

23 Αυγ 2025 | 12:02

Η αφιέρωση της Μαρίας Φαραντούρη στη Λίνα Μενδώνη

Διάφοροι κοινωνικοί αγωνιστές του πληκτρολογίου, εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους για το γεγονός ότι η τραγουδίστρια – σύμβολο της αντίστασης – συμβιβάστηκε με την εξουσία.

20 Αυγ 2025 | 07:50

Τα χαρτιά της Ελλάδας και ο Τραμπ

Τι θα συνέβαινε αν ο πρόεδρος των ΗΠΑ καλούνταν να μεσολαβήσει στη διένεξη ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία;

18 Αυγ 2025 | 07:52

59

Πριν από δυό εβδομάδες, έκλεισα τα πενηνταεννιά. Ήταν τα πρώτα γενέθλια της ζωής μου που η χαρά πήγαινε αντάμα με μια δυσφορία.

18 Αυγ 2025 | 07:50

Τα γαλλικά για τη Βούλτεψη

Υποθέτω μπορείς, σαν τη Βούλτεψη, να αποφανθείς ότι για τις πυρκαγιές και την ευαλωτότητά μας, δεν φταίει άλλος, αλλά φταίει το ότι δεν έχουμε αρκετούς εθελοντές. Πώς δεν το είχαμε σκεφτεί τόσα χρόνια βρε αδελφέ;

ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 18 Αυγ 2025 | 06:33

Ούτε Μόναχο, ούτε Γιάλτα

Ακόμη και όσοι τσαλαβουτούν στα ρηχά της ιστορικής έρευνας, όλο και κάτι έχουν ακούσει για τη Συμφωνία του Μονάχου και τη Διάσκεψη της Γιάλτας.

13 Αυγ 2025 | 09:01

Εγκώμιον της ξαπλώστρας

Και μπορεί στις καλοκαιρινές διακοπές και στις συνθήκες καύσωνα, οι πρωινοί περίπατοι να προσαρμόζονται στις συνθήκες της κλιματικής αλλαγής, αλλά στην επιλογή της παραλίας, η θεωρία μου ισχύει στο ακέραιο.

11 Αυγ 2025 | 11:36

Μια καλλονή και δύο Γκουαγιαβέρες

Η Καρταχένα καμαρώνει για τους συγγραφείς της. Για τον παραμυθά της βασικά, τον μεγαλύτερο παραμυθά στα ισπανικά μετά από τον Θερβάντες.

11 Αυγ 2025 | 10:48

Το θαύμα της απάτης

Η εμμονή μου τα τελευταία χρόνια να αποκαλύπτω τις απάτες πίσω από τη συντριπτική πλειονότητα των υποτιθέμενων θαυμάτων δίνει την εσφαλμένη εντύπωση ότι δεν πιστεύω στα θαύματα συνολικά.