Τραμπ και Χίτλερ

Φρικτό μαχαίρι;

Τον είδα προχθές το βράδυ σε μια παρουσίαση βιβλίου. Κρατάει πιά μπαστουνάκι – τόσο άγαρμπος που ήταν μια ζωή απορώ πώς δεν βάζει διαρκώς τρικλοποδιές στον εαυτό του.

Χαμηλής ποιότητας δραστηριότητα

Μέρες τώρα τους λοιδορούν. Τους αντιμετωπίζουν ως και με οίκτο, σαν τις μωρές παρθένες που έφαγαν πόρτα στη γιορτή. Σαν τους φτωχούς συγγενείς που εξορίστηκαν στον εξώστη.

Ο κανακάρης

Το γεγονός ότι ο Τσίπρας έγινε στα 40 του πρωθυπουργός και στα 51 του επιδιώκει, με αξιώσεις, την ολική επαναφορά του, θα έπρεπε να μας προβληματίσει όχι για τον ίδιο. Μα για την κοινωνία μας.

Όσο χειρότερα, τόσο καλύτερα

Η σημερινή καθήλωση της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, η αδυναμία της να διεκδικήσει με αξιώσεις εκλογική νίκη, να πείσει ως κυβερνητική πρόταση, θυμίζει την κατάσταση του ίδιου χώρου κατά τη δεκαετία του 1950.

Στοιχήματα με πομπώδη ονόματα

"Η Ίρις και άλλοι δύο συμμαθητές της έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ. Ο Ορφέας και ο κολλητός του έχουν δυσλεξία. Το κοριτσάκι στο πίσω θρανίο υποψιαζόμαστε ότι βρίσκεται στο φάσμα."

Μουντρούχα τέχνη

"Ο συγγραφέας πρέπει να φωτίσει τον κόσμο από μιαν απροσδόκητη οπτική γωνία. Να πλάσει, αν έχει το χάρισμα, το δικό του σύμπαν και να μαγέψει τον αναγνώστη."

Κάποιος να σκίσει τη γάτα

Στην Κρήτη, το να ρισκάρεις κάθε τόσο -χωρίς λόγο- τη ζωή σου και τις ζωές των άλλων περνιέται για παλικαριά. Το να έχεις τον δικό σου "κώδικα τιμής", να διαιωνίζεις βεντέτες, να την ανάβεις σε όποιον θεωρείς ότι σε έθιξε, για μαγκιά.

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ζεις

Όποτε πιάνω ένα βιβλίο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή ή συγγραφέα, προσδοκώ να διαβάσω αριστουργηματικές σελίδες. Με την ίδια λαχτάρα πάω στο θέατρο, στο σινεμά, σε εκθέσεις.

Το τέλος της εργασίας

Το πρόβλημα πάντως, προϊόντος του 21ο αιώνα, δεν είναι η εντατικοποίηση της εργασίας.

Γελοίοι

Πώς ορίζω τη γελοιότητα; Ως απώλεια του μέτρου. Των ορίων.

Ο Βασιλιάς είναι γυμνός και κουρασμένος

Μεγαλώνοντας, οι γωνίες σου αμβλύνονται. Όλο και σπανιότερα αναφωνείς ότι ο βασιλιάς είναι -σου φαίνεται έστω- γυμνός. Όχι απαραίτητα επειδή κοιτάς τη δουλειά ή το συμφέρον σου.

Συγχωριανοί του ψεύτη βοσκού

Έτσι ο Διονύσης Σαββόπουλος, αποφαινόμαστε, είναι ο Μπομπ Ντύλαν της Ελλάδας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο δικός μας Ντε Γκωλ. Κι όποια γυναίκα δολοφονεί τα παιδιά της μια Μήδεια του σήμερα...

Ένα φωτεινό πολιτιστικό γεγονός

Και όμως. Με την έξοδο από τα μνημόνια, η εντόπια βιβλιοπαραγωγή επανήλθε σταδιακά στα προ της κρίσης επίπεδα.

Βαθιά Αμερική

Μπορεί η βαθιά Αμερική να ορίσει τις τύχες του πλανήτη, κατά τον τρόπο που ένας καρκίνος μέχρι να ξεπεραστεί, αποσυντονίζει, βασανίζει τον άνθρωπο; Όλα δείχνουν πως ναι.

Και πάλι όλοι μαζί

Γιατί τα σημερινά ζευγάρια αποφεύγουν -συχνά τρέμουν στο ενδεχόμενο- να γίνουν γονείς; Η προφανής απάντηση αφορά στο κόστος ζωής.

Χειμερία νάρκη ή γεμιστά της επόμενης μέρας;

Οι αρκούδες. Τα ερπετά. Οι νυχτερίδες και οι σκίουροι. Και ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί, ιδίως εάν έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί.

GET A LIFE

Η περιπέτεια του Γιώργου Μαζωνάκη δεν επηρέασε κανέναν πλην του ιδίου και των στενών συγγενών του. Δεν ήταν συνεπώς είδηση. Κακώς τα ΜΜΕ τη μετέδωσαν, την πρόβαλαν με πηχυαίους μάλιστα τίτλους. Γιατί το έκαναν;

59

Πριν από δυό εβδομάδες, έκλεισα τα πενηνταεννιά. Ήταν τα πρώτα γενέθλια της ζωής μου που η χαρά πήγαινε αντάμα με μια δυσφορία.

Μια καλλονή και δύο Γκουαγιαβέρες

Η Καρταχένα καμαρώνει για τους συγγραφείς της. Για τον παραμυθά της βασικά, τον μεγαλύτερο παραμυθά στα ισπανικά μετά από τον Θερβάντες.

Μοναχός σου χόρευε

Η αντίληψη καλά κρατεί στην κοινωνία μας: Πρέπει να παντρευόμαστε. Όχι μονάχα τον εκλεκτό της καρδιάς μας, που πλέον -πάλι καλά- επιτρέπεται να ανήκει στο ίδιο με εμάς φύλο. Αλλά και την ομάδα μας. Και το κόμμα μας.

Γράμμα από την Μπογκοτά

Στη διαδρομή από το αεροδρόμιο στο κέντρο της Μπογκοτά, χαράματα, κάποια στιγμή όντως αλαφιάζομαι. Το ταξί βγαίνει εκτός πόλης. Σκαρφαλώνει σε έναν δασωμένο λόφο.

Ζώντας στο ανάμεσα

Κάποτε ένας άνθρωπος πνιγόταν στο χωριό του. Ασφυκτιούσε. Μια και δυό, κίνησε για την πόλη. Έφτασε στον μεγάλο ποταμό. Πλήρωσε στον βαρκάρη για να τον περάσει. Στη μέση όμως της κοίτης, ένιωσε αβάσταχτη νοσταλγία για τον τόπο του.

Το κρίσιμο ερώτημα

Πολλά μπορεί κανείς να σούρει στις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Κυρίως ότι προάγουν στους εφήβους τον στερεοτυπικό τρόπο σκέψης και τη στείρα αποστήθιση.

Και κερατάδες και δαρμένοι

Συμπληρώνονται δέκα χρόνια από το δημοψήφισμα -την παρωδία πιο σωστά δημοψηφίσματος- της 5ης Ιουλίου.

Τι θα γίνει;

Το καθεστώς των Αγιατολάδων ή θα συνθηκολογήσει άνευ όρων, ταπεινωτικότατα, για να κερδίσει κάποια παράταση ζωής. Ή θα καταρρεύσει σε ελάχιστα εικοσιτετράωρα.

Κολοβή Βουλή

Εν μέσω των δραματικών γεγονότων στη Μέση Ανατολή, δεν απασχόλησε ιδιαίτερα την κοινή γνώμη ένα γεγονός που όμοιο ή παρόμοιό του δεν είχε συμβεί κατά τα τελευταία τουλάχιστον εβδομήντα τρία χρόνια.

Χειρότερο από έγκλημα

Ποια αντίληψη εκφράζει ο Μάκης Βορίδης, ποια ελπίδα ενσαρκώνει; Η Ελλάδα να τσακώσει και να στείλει στον αγύριστο όσους αλλόφυλους διαβιούν εντός της. Να περάσει σε Ανατολή και Δύση το μήνυμα ότι δεν είμαστε ξέφραγο αμπέλι.

Φωτιά στα τοπία

Τρελαίνεται ο κολλητός μου φίλος; Έκαψε φλάντζα στο κατώφλι των εξήντα;

Ελισσαίος

Έπρεπε να το είχα καταλάβει. Να το είχα υποπτευθεί αν μη τι άλλο, από την πρώτη στιγμή που μού ανακοίνωσαν, αρχές Αυγούστου, την προαγωγή μου. Το να με κάνουν διευθυντή ξενοδοχείου δεν σήμαινε καλό για μένα. Αλλά κακό για το ξενοδοχείο. Σήμαινε ότι είχε αποφασιστεί η καταδίκη του.

Ζυγαριά, εσένα έχω στην καρδιά

Η κατάσταση έχει αντιστραφεί τις τελευταίες δεκαετίες. Παλιότερα οι οικονομικά ασθενέστεροι ήταν αδύνατοι, μέχρι και ισχνοί.

Εθελουσίως βλάκες, τζάμπα μάγκες

"Γιούργια!" αναφώνησαν εν χορώ. Πήραν υπό μάλης παλαιστινιακές σημαίες και μαντήλες, πήγαν στον τόπο της εκδήλωσης και τη ματαίωσαν κραυγάζοντας συνθήματα. Εκφώνησαν και ένα απολύτως προβλέψιμο κειμενάκι εναντίον του "κράτος-δολοφόνου".

Χάσκινγκ

Το κινητό έχει γίνει για τους περισσότερους προέκταση της παλάμης τους. Σκρολάρουν και πληκτρολογούν νευρωτικά, βουλιμικά, ακόρεστα. Είτε σε ιδιωτικό χώρο βρίσκονται είτε σε δημόσιο.

Οι πέντε Φλωρεντίνοι

Απόβραδο της Κυριακής του Πάσχα, χωνεύοντας το σουβλιστό αρνί, παρακολουθήσαμε σε ιδιωτική προβολή -στο σπίτι, εννοώ, ενός φίλου- τους θρυλικούς "Amici Miei". Την ελεγεία στην ανδροπαρέα και στον φαρσικό τρόπο ζωής.

Η μαγεία του καφενείου

Αυτές τις μέρες, στο Πήλιο, ανακαλύπτω ξανά τη μαγεία του καφενείου. Κάνω, ας πούμε, ένα μεταπτυχιακό, αναστάσιμο, σεμινάριο.

Ο πιο ωραίος τύπος

Πριν από λίγα χρόνια, ο δημοσιογράφος Δημήτρης Αλικάκος απέδειξε με το βιβλίο του ότι στα άδυτα του Παναγίου Τάφου δεν συμβαίνει θαύμα. Πως η λαμπάδα του Πατριάρχη προτού ψαλεί το "Χριστός Ανέστη" δεν ανάβει εξ ουρανού αλλά με σπίρτα ή με αναπτήρα ή έστω από το καντήλι.

Το τζίνι βγήκε από το λυχνάρι

Δεν καταγράφεται πόσοι ακριβώς Αμερικάνοι πήραν τον Πρόεδρό τους στα σοβαρά, γέμισαν σύριγγες με ντετόλ και το διοχέτευσαν στις φλέβες τους – πρακτικά αυτοκτόνησαν.

Κυριάκος ή Ζωή

Εικάζω απλώς ότι στο Μέγαρο Μαξίμου θα τρίβουν τα χέρια τους διαβάζοντας τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις που φέρνουν την Πλεύση Ελευθερίας δεύτερη.

Καληνύχτα και καλή τύχη

Από τις δεκάδες σπαρταριστές ταινίες του Γούντι Άλλεν, επιτρέψτε μου, φίλες και φίλοι, να ξεχωρίζω, το Match Point. Του 2005. Με πρωταγωνιστές τον Τζόναθαν Ρις Μάγιερς και τη Σκάρλετ Γιόχανσον.

Κάτω από το χαλί

Δεν χάθηκε ο Βασίλης Καλογήρου από χέρι φονιά. Πέθανε συνεπώς από φυσικά αίτια; Εδώ η ελληνική κοινωνία σιωπά.

Οι οφθαλμοί της επληρώθησαν δακρύων...

Η φράση του βουλευτή Δράμας προς τη Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν είχε τόσο τη βαρβατίλα των άξεστων αρσενικών, όσο την προστυχιά μιας θείτσας σε οικογενειακό τραπέζι.

Ένας εφιάλτης

Ένοχοι για τα Τέμπη

Όταν προφητεύεις ταραχές και έκτροπα και φτάνεις να αναφωνήσεις "μετά από εμάς το χάος!", τι περιμένεις; Να τρομάξει ο κόσμος και να μην κατέβει στους δρόμους;

Μας έχει πάρει παραμάζωμα

Το μόνο για τον οποίο δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον Ντόναλντ Τραμπ είναι ότι δεν μας είχε προειδοποιήσει. Σε όλους τους τόνους το διακήρυσσε, εδώ και χρόνια.

Μπάρμπα Πέτρο να τη βγάλουμε κι εφέτο…

Στην Ελλάδα ακολουθούμε πιστά την προτροπή του παλιού ρεμπέτικου. "Μπάρμπα Γιάννη, μπάρμπα Πέτρο, να τη βγάλουμε κι εφέτο…" Σπανίως διδασκόμαστε από τα παθήματά μας.

Προσωπαγνωσία

Εγώ άλλο ζηλεύω στους πολιτικούς. Τη μνήμη ελέφαντα. Αποθηκεύουν μέσα στο κεφάλι τους αναρίθμητες περιπτώσεις και υποθέσεις.

Αναστάσιος

Ο Αναστάιος ανέλαβε θέσεις ευθύνης, αξιώματα. Ήταν αρκούντως δυνατός ώστε να μην τον αφομοιώσουν, να μην τον νοθεύσουν στο ελάχιστο. Μα να τα ασκήσει προς όφελος του πάσχοντα συνάνθρωπου.

Άμα τρουπώσω εγώ, τρούπωσα

Η πιο εμβληματική φράση υπέρ του συστήματος ακούγεται σε μια ελληνική κωμωδία. "Άμα τρουπώσω εγώ, τρούπωσα!" Το "τρούπωμα" θέλει τέχνη. Διανοητικά και ψυχικά προσόντα.

Μεταξύ ουρανού και γης

Η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει στο προσεχές μέλλον δύο ασύμμετρους υπαρξιακούς κινδύνους. Αφενός την κλιματική αλλαγή. Αφετέρου το δημογραφικό.

Το τέλος του woke

Ο χαρακτηρισμός της Ελλάδας ως χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας δικαιώνεται ακόμα, καθημερινά. Στην Αμερική οι woke ηττήθηκαν από τον Τραμπ. Εδώ από τον Καζαντζίδη.

Κουμπάροι και φαντάσματα

Καλό θα ήταν όμως να απαλλαγούμε από τα φαντάσματα. Κρίμα να μας ορίζουν. Να μας θολώνουν τη σκέψη. Να μας ροκανίζουν τη ζωή.

Η Ευρώπη στραγγαλίζει το ίδιο της το μεγαλύτερο επίτευγμα

Γιατί η Ελλάδα μπορεί —και πρέπει— να ηγηθεί της επανεκκίνησης της Ενιαίας Αγοράς

Το ντέρμπι Ανδρουλάκη με Τσίπρα

Το "πράγμα βρωμάει" που λένε, ακόμα και αν είσαι μεταξύ εκείνων, όπως εγώ, που περιμένεις την προεκλογική περίοδο για να τσεκάρεις τα νούμερα.

Φρικτό μαχαίρι;

Τον είδα προχθές το βράδυ σε μια παρουσίαση βιβλίου. Κρατάει πιά μπαστουνάκι – τόσο άγαρμπος που ήταν μια ζωή απορώ πώς δεν βάζει διαρκώς τρικλοποδιές στον εαυτό του.

Η κατάρα των εορτών

Η περίοδος των εορτών ενέχει υψηλό ρίσκο "χτυπήματος" και οι δημόσιοι χώροι συνάθροισης κατά την περίοδο των εορτών ακόμη υψηλότερο.

Karma is a beach που λέει και η Τζάκρη

Αλλά φυσικά ο Νίκος Ανδρουλάκης- ως γνήσιος δημοσιογράφος- δεν θα άφηνε ποτέ την αλήθεια να χαλάσει μια ωραία ιστορία. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έπρεπε να απολογηθεί για την κουμπαριά του με τον Φραπέ. Σωστά. Και μετά του ήρθε κατακέφαλα ο Λαμπράκης

Η βία των αγροτών

Αν η οργή είναι όμως η αιτία της ωμής βίας, γιατί άραγε εκδηλώνεται κατ΄εξοχήν στην Κρήτη, αλλά όχι στα Τρίκαλα και την Καρδίτσα; Είναι άλλες οι ορμονικές διεργασίες στα παιδιά της λεβεντομάνας;

Μήπως αδικούμε τον Αλέξη Τσίπρα;

Από όλες τις κριτικές που διάβασα για το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα, δυο βρήκα τις πιο ενδιαφέρουσες και πρωτότυπες.

Χαμηλής ποιότητας δραστηριότητα

Μέρες τώρα τους λοιδορούν. Τους αντιμετωπίζουν ως και με οίκτο, σαν τις μωρές παρθένες που έφαγαν πόρτα στη γιορτή. Σαν τους φτωχούς συγγενείς που εξορίστηκαν στον εξώστη.

Ο σύγχρονος ολοκληρωτικός πόλεμος

Εάν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, πάντως, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο ολοκληρωτικός πόλεμος δεν ήταν πατέντα του Γκέμπελς –απλώς ο μοχθηρός Γιόζεφ επανέφερε στο ιστορικό προσκήνιο μια θηριωδία που βρισκόταν εν υπνώσει ή/και υπό καταστολή με κάτι ασπιρίνες σαν τις Συνθήκες της Γενεύης.

Ο Τσίπρας και τα "σκληρά παιδιά"

Μένω έκπληκτος διαβάζοντας (παρά τα νεύρα μου) το βιβλίο του πρώην, και διαπιστώνοντας πόσο δεν έμαθε τίποτα απολύτως από την κρίση

Ζούμε μια νέα φούσκα;

Αν – ή όταν -- το AI-com boom διορθωθεί απότομα, οι ΗΠΑ θα εξακολουθούν να διαθέτουν υποδομές και κεφάλαια για να επανεκκινήσουν την οικονομία

Ο κανακάρης

Το γεγονός ότι ο Τσίπρας έγινε στα 40 του πρωθυπουργός και στα 51 του επιδιώκει, με αξιώσεις, την ολική επαναφορά του, θα έπρεπε να μας προβληματίσει όχι για τον ίδιο. Μα για την κοινωνία μας.

Ανάθεμα τα τάλαρα

Στις ταινίες του Οικονομίδη είναι ολοφάνερο ότι οι βωμολοχίες χρησιμοποιούνται ως γρονθοκοπήματα (για την ακρίβεια, τα αντικαθιστούν) και αν έλειπαν αυτές ως καθαρτήρια αναχώματα, θα παρακολουθούσαμε "σπλάτερ" από το πρώτο πεντάλεπτο.

Η Μποφίλιου, ο Χατζιδάκης και το "ηθικό πλεονέκτημα" Τσίπρα

Έτσι είναι άμα είσαι με τον Άνθρωπο (το διόρθωσα σε Α κεφαλαίο για να ταιριάζει με το ύφος της Μποφίλιου) και παλεύεις για τα ιδανικά της αριστεράς.

Ο Αλέξης Τσίπρας, ο Βαρουφάκης και το παράδειγμα Πατέλη

Λέει πιθανώς και πολλά ψέματα στο βιβλίο του ο Αλέξης Τσίπρας, οι διαψεύσεις πέφτουν άλλωστε σαν τη βροχή, αλλά αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, λέει και πολλές αλήθειες.

Όσο χειρότερα, τόσο καλύτερα

Η σημερινή καθήλωση της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, η αδυναμία της να διεκδικήσει με αξιώσεις εκλογική νίκη, να πείσει ως κυβερνητική πρόταση, θυμίζει την κατάσταση του ίδιου χώρου κατά τη δεκαετία του 1950.

Μια ξεχωριστή μέρα

Είναι μια γιορτή για όσους επιθυμούν διακαώς να ζήσουν "απαλλαγμένοι από τις συμφορές της νοημοσύνης". Δεν είναι μια γιορτή για την "Αντιονέτα" και τον "Γκαμπριέλε".

Τα νεύρα του ΠΑΣΟΚ με τον Πρόεδρο

Την πραγματική πρόθεση ψήφου θα την ξέρουμε όταν προκηρυχθούν οι εκλογές ή τουλάχιστον γίνουν ορατό ενδεχόμενο. Και τότε θα δούμε ενδεχομένως πολύ διαφορετικά ποσοστά

Το κόμμα Καρυστιανού και ο Καραχάλιος

Θα το έμαθε πλέον για τα καλά και η Μαρία Καρυστιανού. Ωραία ιδέα το κόμμα, υπάρχει σίγουρα ρεύμα, αλλά θέλουν πολύ προσοχή οι συνεργάτες.

Στοιχήματα με πομπώδη ονόματα

"Η Ίρις και άλλοι δύο συμμαθητές της έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ. Ο Ορφέας και ο κολλητός του έχουν δυσλεξία. Το κοριτσάκι στο πίσω θρανίο υποψιαζόμαστε ότι βρίσκεται στο φάσμα."

Το Πολυτεχνείο στη φορμόλη

Μόνο που, από χρονιά σε χρονιά και από επέτειο σε επέτειο, το Πολυτεχνείο θυμίζει όλο και πιο πολύ εκείνα τα φωτογραφικά ενσταντανέ που ανεβάζουμε στα social media, όποτε πεθαίνει μια σελέμπριτι. Υποτίθεται πως την ανεβάζουμε για να τιμήσουμε τη σελέμπριτι, αλλά –κακά τα ψέματα- την ανεβάζουμε για να μοστράρουμε εμάς δίπλα της.

Το περιστέρι στο μπαλκόνι του Αλέξη Τσίπρα

Το βιβλίο ξεκινάει με την παραίτηση του κ. Τσίπρα από πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, μετά την δραματική ήττα του στις εκλογές του 2023. Ο Αλέξης Τσίπρας ξυπνάει από έναν θόρυβο στο μπαλκόνι του λέει, και όταν βγαίνει έξω να δει τι συμβαίνει, ανακαλύπτει ότι ένα περιστέρι έχει εγκλωβιστεί εκεί και δεν μπορεί να φύγει.

Ο θυμωμένος Αντώνης Σαμαράς

Το υπό διαμόρφωση κόμμα Σαμαρά, θα κάνει αναμφίβολα ζημιά στη Νέα Δημοκρατία και θα περιορίσει τις πιθανότητες μιας νέας θητείας Μητσοτάκη.

Μουντρούχα τέχνη

"Ο συγγραφέας πρέπει να φωτίσει τον κόσμο από μιαν απροσδόκητη οπτική γωνία. Να πλάσει, αν έχει το χάρισμα, το δικό του σύμπαν και να μαγέψει τον αναγνώστη."

Μήπως είμαστε απατεώνες;

Άλλοι κοροϊδεύουν τις υπηρεσίες, βάζουν ψεύτικα στοιχεία, μερικοί δεν έχουν κάνει καν φορολογική δήλωση στη ζωή τους.

Η πίστη και η ευπιστία

Το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής άκουσα στο θυροτηλέφωνο τη γνώριμη πια φωνή της δικαστικής επιμελήτριας: "Θυμίστε μου σε ποιον όροφο είστε".

Τα συμπεράσματα από το "δράμα" των ΕΛΤΑ

Ποια είναι τα συμπεράσματα από το πολιτικό μελόδραμα που παίχτηκε με τα ΕΛΤΑ;

Κάποιος να σκίσει τη γάτα

Στην Κρήτη, το να ρισκάρεις κάθε τόσο -χωρίς λόγο- τη ζωή σου και τις ζωές των άλλων περνιέται για παλικαριά. Το να έχεις τον δικό σου "κώδικα τιμής", να διαιωνίζεις βεντέτες, να την ανάβεις σε όποιον θεωρείς ότι σε έθιξε, για μαγκιά.

Η Χρυσή Ζωή

Αν κατάλαβα καλά από τα πρακτικά της Βουλής, τα δημοκρατικά εύσημα που διεκδικεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου, είναι οι αγώνες επί χούντας των γονέων της.

Σφαγές εκτός κάδρου

Οι σφαγές λάμβαναν χώρα τώρα, σήμερα, το σωτήριο έτος 2025, στο Σουδάν, σε έναν από εκείνους τους πολέμους που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε "ξεχασμένους".

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ζεις

Όποτε πιάνω ένα βιβλίο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή ή συγγραφέα, προσδοκώ να διαβάσω αριστουργηματικές σελίδες. Με την ίδια λαχτάρα πάω στο θέατρο, στο σινεμά, σε εκθέσεις.

Πόσο διεφθαρμένος αισθάνεσαι;

Εφόσον δυσκολευόμαστε να καταλήξουμε μεταξύ μας ποιος συμπολίτης μας είναι περισσότερο διεφθαρμένος από τον άλλον, ας στραφούμε προς τη ξένη διαιτησία

Το μνημείο του άγνωστου ακτιβιστή

Αν υπάρχει μια απορία, είναι ποια ακριβώς ήταν η στόχευση του ΠΑΣΟΚ και γιατί συστρατεύθηκε ξανά, μαζί με τις δυνάμεις του αντισυστημισμού.

Η προκλητική δήλωση του προκλητικού Τούρκου ΥΠΕΞ

Οι δηλώσεις ή καλύτερα η συνέντευξη του Χακάν Φιντάν έγινε δεκτή από τα Μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα, όπως συνήθως καταναλώνονται οι δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων.

Το τέλος της εργασίας

Το πρόβλημα πάντως, προϊόντος του 21ο αιώνα, δεν είναι η εντατικοποίηση της εργασίας.

Η αδύνατη ειρήνη

Όλοι οι πόλεμοι –και ιδίως οι μακροχρόνιοι, εκείνοι που κακοφορμίζουν- συνιστούν μια δυσχερέστατη προς επίλυση εξίσωση, αλλά ειδικά η επίλυση της εξίσωσης Χαμάς – Ισραήλ δείχνει πραγματικά απίθανη.

Η μόνη κρίση που δεν είδε ο Καραμανλής

Η μόνη κρίση που δεν μυρίστηκε ο Κώστας Καραμανλής ήταν η μεγαλύτερη κρίση που βίωσε η Ελλάδα από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά

Η κατάληψη του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη

Ο μόνος που δεν θέλησε να μετάσχει στον αχταρμά των έξαλλων αντιδράσεων ήταν ο Αλέξης Τσίπρας.

Γελοίοι

Πώς ορίζω τη γελοιότητα; Ως απώλεια του μέτρου. Των ορίων.

Ο χρονοδιακόπτης της αξιοπρέπειας

Το 1999 ο Τσίπρας δεν είχε ακόμη αποφοιτήσει καν από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, μολονότι είχε ήδη θέσει τα γερά θεμέλια μιας πολιτικής καριέρας, εξαιρετικά ιδιότυπης, από πολλές απόψεις.

Ο εκνευρισμός Ανδρουλάκη και η επιστροφή Τσίπρα

Αν το ΠΑΣΟΚ δεν καταφέρει να κουνήσει τη βελόνα και το υποψήφιο κόμμα Τσίπρα αποκτήσει υπόσταση, πώς θα απαντήσει ο Νίκος Ανδρουλάκης στο ενδεχόμενο της συνεργασίας τους;

Θέλει να αφουγκραστεί την κοινωνία;

Παρά τις ήττες και τα χρόνια στην αντιπολίτευση, παρά το rebranding που υποτίθεται του σχεδίασε η εταιρεία δημοσίων σχέσεων που προσέλαβε, ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται στο κοινό του ίδιος και απαράλλαχτος.

Ο Βασιλιάς είναι γυμνός και κουρασμένος

Μεγαλώνοντας, οι γωνίες σου αμβλύνονται. Όλο και σπανιότερα αναφωνείς ότι ο βασιλιάς είναι -σου φαίνεται έστω- γυμνός. Όχι απαραίτητα επειδή κοιτάς τη δουλειά ή το συμφέρον σου.

Η δεκαετία που κουβαλάς

Καθένας από εμάς, ανάλογα με την ηλικία του, κουβαλάει στην καμπούρα του και άλλη δεκαετία. Για την ακρίβεια, κουβαλάμε στην καμπούρα μας όλες τις δεκαετίες που μας διαμόρφωσαν από τη γέννησή μας μέχρι σήμερα.

Τι πήρε ακριβώς ο Ερντογάν;

Δεν έχω το ρεπορτάζ του Τούρκου συναδέλφου και δεν μπορώ να πάρω θέση, ούτως ή άλλως δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία για την αντιπολίτευση στην Αθήνα, ο δικός μας δυσκολεύεται ακόμα και να βγάλει φωτογραφία δίπλα-δίπλα με τον πλανητάρχη, σιγά μην τον δεχτεί στον Λευκό Οίκο ο Τραμπ.

Τα ήρεμα νερά και τα "νεύρα" Σαμαρά

Η Ελλάδα δεν υπέγραψε φιλία με την Τουρκία, αυτό φαίνεται άλλωστε επί του πεδίου, αλλά αποδέχθηκε όντως ένα μορατόριουμ στην αντιπαράθεση.

Συγχωριανοί του ψεύτη βοσκού

Έτσι ο Διονύσης Σαββόπουλος, αποφαινόμαστε, είναι ο Μπομπ Ντύλαν της Ελλάδας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο δικός μας Ντε Γκωλ. Κι όποια γυναίκα δολοφονεί τα παιδιά της μια Μήδεια του σήμερα...