Η Τσακίρης τσιπς κλείνει τα 70 - H ιστορία του θρυλικού Γιώργου Τσακίρη που έμαθε την Ελλάδα να τρώει πατατάκια

Νέα ετών... 70 είναι και επίσημα πλέον η εταιρεία Τσακίρης που έχει μάθει τους Έλληνες να τρώνε πατατάκια, καθώς παραμένει πιστή στο προϊόν που την έκανε να διαφοροποιηθεί στην ελληνική αγορά, ενώ λανσάρει και ένα νέο προϊόν, με αφορμή την 70η επέτειό της.

Πρόκειται για τη νέα συσκευασία των sticks που έκαναν την εμφάνισή τους τη δεκαετία του 1960 και έγιναν ανάρπαστα. Θα διατηρούν τη κλασική τους γεύση και θα συνεχίσουν να παράγονται από 100% φυσική πατάτα και η εταιρεία ξεκινά μία νέα καμπάνια με στόχο να αγγίξει και τη Gen Z.

Η εταιρεία που έχει τη βάση της στην Αταλάντη και ανήκει από το 2004 στην Coca Cola 3 Ε έχει προχωρήσει σε μία επένδυση συνολικού ύψους 400 χιλιάδων ευρώ με στόχο την αλλαγή της συσκευασίας και τη νέα προωθητική καμπάνια που θα κάνει χρήση και νέων καναλιών, όπως τα κοινωνικά δίκτυα.

Τα πρώτα χρόνια από το υπόγειο του Γιώργου Τσακίρη

Η πορεία των τσιπς της Τσακίρης δείχνουν με τον πιο παραστατικό τρόπο το ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο.

Όλα ξεκίνησαν όταν ο Γιώργος Τσακίρης, του οποίου το όνομα είναι πλέον συνώνυμο με τα αλμυρά σνακ, εργαζόμενος ως βοηθός αρχιμάγειρα στο θρυλικό "Zonar’s" στην Πανεπιστημίου είχε αναλάβει να παραδίδει ως delivery, εδέσματα στον γνωστό καπνοβιομήχανο Κουμουνδούρο στο Κολωνάκι.

Μεταξύ των εδεσμάτων που παρέδιδε καθημερινά στο βιομήχανο ήταν και ένα νέο προϊόν που προερχόταν από το εξωτερικό, θεωρούταν "γκουρμέ" και απευθυνόταν σε άτομα με πολύ βαθιά τσέπη, καθώς κόστιζε 80 δραχμές η οκά.

Αυτό δεν ήταν άλλο από τα τσιπς, τα οποία παράγονταν μαζικά στο Οχάιο από τις αρχές του 20ου αιώνα, αλλά για την Ελλάδα της δεκαετίας του 1950 επρόκειτο για ένα εξεζητημένο σνακ.

Με καταγωγή από τη Μικρά Ασία και ενισχυμένο το επιχειρηματικό και ευρηματικό πνεύμα, το οποίο είχε εμπλουτιστεί και με το σπόρο του ρίσκου, ο Γιώργος Τσακίρης δεν άργησε να δει την ευκαιρία που του ανοιγόταν με το νέο αυτό προϊόν.

Σε μια εποχή, στην οποία η Ελλάδα ανάρωνε από τις ζημιές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και αντιμετώπιζε τις πληγές του Εμφυλίου, ο Γιώργος Τσακίρης τα ρίσκαρε όλα καθώς παραιτήθηκε από τη δουλειά του και αποφάσισε να αφιερωθεί στα... πατατάκια.

Πίστευε ότι τα τσιπς ήταν ένα ανταγωνιστικό προϊόν με μεγάλο περιθώριο κέρδους, αφού δεν είχε ανταγωνισμό πέραν του "Zonar’s". Επομένως, εξοπλίστηκε με τα απαραίτητα κα δημιούργησε την πρώτη "μονάδα πατατοτσίπς" στην Ελλάδα.

Στην πραγματικότητα η πρώτη αυτή μονάδα ήταν το υπόγειο του σπιτιού που διέμενε ο Γιώργος Τσακίρης επί της Οδού Λένορμαν και ήταν ένα δωμάτιο 2 επί 3.

Πρώτος του πελάτης ήταν αυτός στον οποίο παρέδιδε πατατάκια ως εργαζόμενος στο "Zonar’s", δηλαδή ο Κομουνδούρος, με τον Τσακίρη να του πουλά το προϊόν στις 60 δραχμές την οκά. Δε χρειάστηκε να περάσει αρκετός καιρός, ώστε ο καπνοβιομήχανος να γίνει σταθερός πελάτης.

Ο Τσακίρης συνέχισε την παραγωγή με χειρονακτικά μέσα και επεκτάθηκε στα νέα στέκια του Κολωνακίου, με το "Ελληνικόν", καθώς και σε ζαχαροπλαστεία και κινηματογράφους.

Τα πατατάκια παράγονταν στο υπόγειο και συκευάζοταν σε διάφανες σακούλες για να μεταφερθούν με τα πόδια και να παραδοθούν στους πελάτες από τον μοναδικό απασχολούμενο της μονάδας, ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον ίδιο το Γιώργο Τσακίρη.

Η εταιρεία μεγαλώνει και αποκτά νέες εγκαταστάσεις – Τα θρυλικά πορτοκαλί βαν

Τη δεκαετία του 1960 ο Τσακίρης προχωρά σε δύο νέες επενδύσεις καθώς η πελατεία του είχε μεγαλώσει. Η πρώτη ήταν ένα ποδήλατο για ταχύτερη παράδοση των τσιπς και η δεύτερη είχε να κάνει με ηλεκτρικό μαγειρικό εξοπλισμό.

Η επέκταση αυτή του έκανε φανερό πως το υπόγειο στη Λένορμαν δε χωράει την επιχειρηματική του ιδέα και αποφάσισε να τη μεταφέρει σε μεγαλύτερο χώρο στη Λένορμαν και να αποκτήσει τρίκυκλη μοτοσικλέτα.

Λίγα χρόνια αργότερα, δηλαδή στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η δραστηριότητα αναβαθμίζεται σε μία μικρή βιοτεχνία και ο Γιώργος Τσακίρης μετακομίζει ξανά στο Γκάζι.

Πλέον τα προϊόντα του έχουν αρχίσει να διατίθενται στα περίπτερα και ο Τσακίρης λανσάρει ένα ακόμα προϊόν, τα sticks, που έγιναν ανάρπαστα πολύ γρήγορα.

Το 1972 οι εγκαταστάσεις μεταφέρονται στον Ταύρο Αττικής και η διανομή γίνεται με τα θρυλικά πορτοκαλί βανάκια και την επωνυμία της εταιρείας, που είναι σήμα κατατεθέν της και έχουν μείνει χαραγμένα στη μνήμη όλων των Ελλήνων.

Η επένδυση στην Αταλάντη και η τελική εξαγορά από την Coca Cola 3 E

Κάπως έτσι φτάνουμε στο 1997 με το Γιώργο Τσακίρη να επανεπενδύει διαρκώς τα κέρδη και να μην τα συσσωρεύει και κατασκευάζεται η σημερινή μονάδα στην Αταλάντη προχωρώντας και σε σημαντικές επενδύσεις από πλευράς εξοπλισμού.

Πλέον ο Γιώργος Τσακίρης έχει στο πλευρό του τον γιο του και η απόφαση για την μετακόμιση στην Αταλάντη είχε να κάνει και με το ειδικό χώμα της περιοχής, δηλαδή το κοκκινόχωμα, το οποίο είναι το πλέον κατάλληλο για την καλλιέργεια πατάτας, η οποία όπως αναφέρουν άνθρωποι της εταιρείας παραλίγο να έπαιρνε την ονομασία Π.Ο.Π Αταλάντης.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 η οικογένεια Τσακίρη πούλησε το 69% στην οικογένεια Δαυίδ και τρία χρόνια αργότερα πωλήθηκε και το υπόλοιπο ποσοστό. Ένα χρόνο αργότερα η Τσακίρης ΑΒΕΕ εξαγοράστηκε από την Coca Cola 3E εναντι 6,2 εκατ. € και έκτοτε παραμένει ένας βασικός πυλώνας των αλμυρών σνακ στο ισχυρό χαρτοφυλάκιο του κολοσού από τις ΗΠΑ.

Διαβάστε Επίσης

Βρετανία: Ένα στα τρία καταστήματα συνεχίζει να έχει έλλειψη σε πατατάκια

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr