Advertisement
opap
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Follow us

Με ποιον απόψε να μιλήσω, τηλεόραση, ζεστή μου γιαγιά;

Ζούμε, στη δεύτερη καραντίνα, τη μεγάλη επιστροφή της εθνικής μας τηλεόρασης.

Χρήστος Χωμενίδης
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΧΩΜΕΝΙΔΗς
Χρηστος Χωμενιδης

Στον πρώτο κατ’ οίκον εγκλεισμό, όταν όλα φάνταζαν περισσότερο ηρωικά παρά πένθιμα, οι Έλληνες είχαν ερωτευτεί τις νέες τεχνολογίες. Σέρφαραν νυχθημερόν στο διαδίκτυο. Ανακάλυπταν τις δυνατότητες του skype και του zoom. Έστηναν πλατφόρμες τηλεργασίας και ψηφιακά παρτάκια με τους φίλους τους. Ως κάτι εξωτικό, ρομαντικό, το βίωναμε να σμίγουμε τα βράδια, ο ένας στην κουζίνα, ο άλλος στην τραπεζαρία του σπιτιού του, ο ένας με ένα βουνό μακαρόνια στο πιάτο του, ο άλλος με νερόβραστα λαχανικά -δίαιτα γαρ- και να τσουγκρίζουμε δήθεν τα ποτήρια, πλησιάζοντάς τα στην κάμερα. "Ακόμα ετούτη η άνοιξη, ραγιάδες..." μουρμούριζαμε.

Οι αμυγδαλιές άνθιζαν και στις πιο υποβαθμισμένες γειτονιές. Τα γιασεμιά μοσχοβολούσαν, το καλοκαίρι ζύγωνε. Παρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων, εμείς ελπίζαμε ότι ο ήλιος ο ηλιάτορας θα μάς απήλασσε οριστικά από τον ιό. Ότι η πανδημία θα αποδεικνυόταν μία πολύ σύντομη παρένθεση στη ζωή μας, πως θα’φευγε δίχως να αφήσει πίσω της εκατόμβες νεκρών παρά μονάχα ρομαντικές αναμνήσεις. Τότε που βγήκαμε στα μπαλκόνια και χειροκροτήσαμε τους νοσηλευτές και τους γιατρούς… Τότε που έπιασε στα πράσα ο Λουκάς τη Μαίρη να τσιλιμπουρδίζει στο facebook και βρήκε το κουράγιο να της ζητήσει διαζύγιο… Τότε που -μπαϊλντισμένος από την κορονοαιχμαλωσία- έγραψε ο μικρός μας ανηψιός το πρώτο του τραγούδι. Κι ενώ οι γονείς του ανησυχούσαν για τις σχολικές του επιδόσεις, εμείς το καταλάβαμε ότι ο μικρός είναι ταλεντάρα και το προεξοφλήσαμε πως θα μεσουρανούσε στις μουσικές σκηνές το 2030 και το 2040.

Το δεύτερο, το χειμερινό lockdown, δεν έχει τίποτε απολύτως το ευφρόσυνο. Τα κρούσματα, τα θύματα, τους διασωληνωμένους είδαμε και πάθαμε να τους περιορίσουμε αυτοπεριοριζόμενοι στο μέτρο των αντοχών μας. Και ήδη αγωνιούμε μην τον Ιανουάριο μάς μέλλεται τρίτο κύμα. Η αγορά, το λιανεμπόριο, παραμένει χρονιάρες μέρες στα γόνατα. Το Σάββατο το μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας ήμασταν αραία-αραία να φαινόμαστε καμιά σαρανταρέα... Τα μεγάλα καταστήματα και οι αλυσσίδες κάτι καταφέρνουν με τις διαδικτυακές παραγγελίες και με το click away. Οι μαγαζάτορες όμως της γειτονιάς νοιώθουν -και πιθανότατα είναι- είδος υπό εξαφάνισιν. Σε πείσμα της τηλεργασίας, που έχει μάλλον φτάσει στα όριά της, οι δρόμοι πολύ συχνά μποτιλιάρονται. Πολιτικά μιλώντας, η κυβέρνηση, παρά τις στραβοτιμονιές και τα ολισθήματα και μία οίηση που ακόμα ίσως ελέγχεται, διατηρεί την υπεροχή της. Και πώς αλλιώς; αφού η μείζων αντιπολίτευση δεν χάνει ευκαιρία να μας υπενθυμίζει τη μισαλλοδοξία και τον εγγενή ερασιτεχνισμό της... Ο εμβολιασμός του πληθυσμού αποτελεί το πρώτο μεγάλο στοίχημα του 2021. Εάν τελεσφορήσει κι αποδώσει, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα το πιστωθεί. Εάν -ο μη γένοιτω- χαωθούμε ή βουλιάξουμε στην κινούμενη άμμο των αντιεμβολιαστών, τότε φέρτε μαντήλια για να κλάψουμε και οι πολίτες και ο πρωθυπουργός.

Στο μεταξύ οι ξένες σειρές έχουν εξαντληθεί ή εμείς έχουμε μπουχτίσει από αμερικάνικα θρίλερ, τούρκικα δράματα και γαλλικές κομεντί. Έτσι, τα βράδια, με την απαγόρευση κυκλοφορίας, συντονιζόμαστε στα εγχώρια κανάλια.

"Με ποιόνε απόψε να μιλήσω, σόμπα, γριά μου χιμπατζίνα, σιδερένια ζεστή μου γιαγιά;" ρωτούσε το 1977 ο Γιάννης Υφαντής, ο πιο αγνοημένος -αναλόγως της σημασίας του- εν ζωή ποιητής μας. Βάλτε στη θέση της σόμπας την εθνική μας τηλεόραση και θα μπείτε νύκτωρ στα ελληνικά σπίτια.

Η τηλεόραση είναι μια πολυπλόκαμη παρηγορήτρα. Με το κοντρόλ δίκην σκήπτρου στο χέρι, εσύ -ο βασιλιάς του καναπέ- πηδάς από συχνότητα σε συχνότητα.

Πέφτεις σε ριάλιτι και αηδιάζεις με το λούμπεν θέαμα – παίρνεις ωστόσο μάτι για κάνα τέταρτο, για να έχεις τάχα επιχειρήματα να τα κατακεραυνώσεις. Βρίσκεσαι έπειτα σε ενημερωτική εκπομπή. Ακούς τον εξακοσιοστό λοιμωξιολόγο να σού αναλύει τους θανάσιμους κινδύνους, δένεται κόμπος το στομάχι σου, όπου φύγει-φύγει. Προσγειώνεσαι επιτέλους σε ένα περιβάλλον φιλικό. Σε ένα πρόγραμμα που ούτε σε προσβάλλει ούτε σε τρομάζει. Εκεί αράζεις.

Την Παρασκευή που πέρασε, τη μάχη της θεαματικότητας κέρδισε η ταινία "Ευτυχία" σε πρώτη τηλεοπτική προβολή. Προχθές τα ταμεία έσπασε ο Γιώργος Μαζωνάκης σε μια προσομοίωση live. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, εκείνο που μαγνήτισε, ενθουσίασε, γλύκανε το κοινό ήταν η νοσταλγικότητα. Το παρηγορητικό ταξίδι σε ένα παρελθόν, πρόσφατο ή απώτερο.

"Πόσα δεν είχε τραβήξει εκείνη η γυναίκα!" έκλαιγαν νέοι και γέροι με την κινηματογραφική μεταφορά της ζωής της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. "Και πόσα αριστουργήματα δεν μάς άφησε – τι να πρωτοθυμηθούμε; το "Δυό Πόρτες Έχει η Ζωή”; ή τα "Καβουράκια”, που της τα υπεξαίρεσε -δήθεν- ο μοναχοφάης -δήθεν- Τσιτσάνης;"

Ο Βασίλης Τσιτσάνης, στην πραγματικότητα, όλοι το αναγνώριζαν, από τον Μίκη Θεοδωράκη μέχρι τον Γιάννη Τσαρούχη και τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, ο Βασίλης Τσιτσάνης υπήρξε η μέγιστη μουσική ιδιοφυία της σύγχρονης Ελλάδας – τη εξαιρέσει του Νίκου Σκαλκώτα… Σπίθα τού έδινες του Τσιτσάνη, πυρκαγιά σου την έκανε.

Μα η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, δραματοποιημένη, αποτελεί το τέλειο έναυσμα για συγκίνηση. Κάθε πτυχή της πατάει μια ευαίσθητη χορδή του συλλογικού μας συνειδητού ή ασυνείδητου. Τι η μικρασιατική καταστροφή, τι το ρεμπέτικο, τι η αριστερά απ’την οποίαν πέρασε ξυστά, τι ο άνδρας της -αστυνομικός μεν πλην με καρδιά μάλαμα… Ακόμα και το πάθος της με τη χαρτοπαιξία παραπέμπει στην εθνική μας αξιολάτρευτη χαρτοπαίχτρα, τη Ρένα Βλαχοπούλου, η οποία κάνει μία σύντομη εμφάνιση στην ταινία.

Μην με παρεξηγήσετε! Ως συγγραφέας, έχω καταδυθεί επανειλημμένα στο παρελθόν κι έχω εξορύξει ό,τι πιο ενδιαφέρον διέκρινα. Ως θεατής, απήλαυσα στο σινεμά την "Ευτυχία". Θαύμασα την ατμόσφαιρα, τις ερμηνείες των ηθοποιών, κυρίως δε τη μαστοριά του σεναρίου. Αναρωτιέμαι όμως πάντα πώς θα αντιδρούσαμε εάν κάποιος μάς έδειχνε το 1922 ή το 1944 ή το 1965 χωρίς την ελάχιστη ωραιοποίηση. Εάν η αχλή του χρόνου δεν στρογγύλευε τις γωνίες, δεν ωραιοποιούσε τους προπάτορές μας. Το κοντινότερο παράδειγμα που μπορώ να σκεφτώ είναι το "Τρίτο Στεφάνι" του Κώστα Ταχτσή.

Ο Γιώργος Μαζωνάκης, απ’τους ελάχιστους αυθεντικούς Έλληνες σταρ -με κάτι έκφυλο τού Μικ Τζάγκερ και κάτι αρχοντολαϊκό του Τόλη Βοσκόπουλου-, αναφέρεται επίσης σε μια εποχή που κατά τα φαινόμενα έχουμε οριστικά αφήσει πίσω μας. Ξύπνησε αντικρύζοντάς τον στη μνήμη των τηλεθεατών το παλλαϊκό ξεσάλωμα προπερασμένων δεκαετιών. Ό,τι ονομάζουμε "εποχή της αστακομακαρονάδας". Τότε που ο λουλουδοπόλεμος στα μπουζούκια, τα πούρα, τα κοστούμια με την ούγια στο μανίκι, τα gucci φορέματα εθεωρούντο όχι απλώς νόμιμα αλλά και ηθικά. Πυροδοτήθηκαν διαδικτυακές -τι άλλο;- λογομαχίες για το αν εκπροσωπεί ο Μαζωνάκης το σκυλάδικο. Για το αν όλοι μαζί τα φάγαμε. Για το αν επιτρέπεται ένας λαός που τού προσφέρθηκε το "Άξιον Έστι" και ο "Μεγάλος Ερωτικός" να μερακλώνει με το "Τέσσερις πήγε, μού είπαν πάλι φύγε"…

Τρίχες, με όλο τον σεβασμό, αγαπητοί φίλοι. Εάν νοιώθουμε ακόμα -στα τριανταπέντε, στα σαρανταπέντε, στα πενηνταπέντε μας- την ανάγκη να ταυτιστούμε με ένα και μόνο αισθητικό ή ιδεολογικό ρεύμα ως οπαδοί του… Να υπάρξουμε εξ αντιδιαστολής με κάποιους "κακούς" άλλους… Να γίνουμε σοβαροφανείς ιεροκήρυκες της "ποιότητας" και εισαγγελείς της "εντιμότητας"… Και όλα αυτά στην πλάτη του Γιώργου Μαζωνάκη… Ε τότε μεγαλώσαμε και μυαλό δεν βάλαμε!

Κι ενώ εμείς αφρίζουμε και ξαφρίζουμε και τρανταζόμαστε από έωλα πάθη στην αγκαλιά της μεγάλης μας γιαγιάς, της τηλεόρασης, στο δωμάτιό του, ο μικρός μας ανηψιός ολοκληρώνει το δέκατο τραγούδι του.

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr

H νέα άφιξη που θα σε φέρει στην Ηλιούπουλη

Το νέο εστιατόριο στη ζωηρή γειτονιά των ΝΠ έκανε μόλις ντεμπούτο, με τολμηρό φαγητό, αγάπη για το κρασί και ψαγμένες μουσικές.

22 Σεπ 2025 | 09:56

Ένα φωτεινό πολιτιστικό γεγονός

Και όμως. Με την έξοδο από τα μνημόνια, η εντόπια βιβλιοπαραγωγή επανήλθε σταδιακά στα προ της κρίσης επίπεδα.

15 Σεπ 2025 | 07:55

Βαθιά Αμερική

Μπορεί η βαθιά Αμερική να ορίσει τις τύχες του πλανήτη, κατά τον τρόπο που ένας καρκίνος μέχρι να ξεπεραστεί, αποσυντονίζει, βασανίζει τον άνθρωπο; Όλα δείχνουν πως ναι.

06 Οκτ 2025 | 07:06

Ο Βασιλιάς είναι γυμνός και κουρασμένος

Μεγαλώνοντας, οι γωνίες σου αμβλύνονται. Όλο και σπανιότερα αναφωνείς ότι ο βασιλιάς είναι -σου φαίνεται έστω- γυμνός. Όχι απαραίτητα επειδή κοιτάς τη δουλειά ή το συμφέρον σου.

29 Σεπ 2025 | 07:17

Συγχωριανοί του ψεύτη βοσκού

Έτσι ο Διονύσης Σαββόπουλος, αποφαινόμαστε, είναι ο Μπομπ Ντύλαν της Ελλάδας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο δικός μας Ντε Γκωλ. Κι όποια γυναίκα δολοφονεί τα παιδιά της μια Μήδεια του σήμερα...

22 Σεπ 2025 | 09:56

Ένα φωτεινό πολιτιστικό γεγονός

Και όμως. Με την έξοδο από τα μνημόνια, η εντόπια βιβλιοπαραγωγή επανήλθε σταδιακά στα προ της κρίσης επίπεδα.

15 Σεπ 2025 | 07:55

Βαθιά Αμερική

Μπορεί η βαθιά Αμερική να ορίσει τις τύχες του πλανήτη, κατά τον τρόπο που ένας καρκίνος μέχρι να ξεπεραστεί, αποσυντονίζει, βασανίζει τον άνθρωπο; Όλα δείχνουν πως ναι.

08 Οκτ 2025 | 08:51

Θέλει να αφουγκραστεί την κοινωνία;

Παρά τις ήττες και τα χρόνια στην αντιπολίτευση, παρά το rebranding που υποτίθεται του σχεδίασε η εταιρεία δημοσίων σχέσεων που προσέλαβε, ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται στο κοινό του ίδιος και απαράλλαχτος.

06 Οκτ 2025 | 07:06

Ο Βασιλιάς είναι γυμνός και κουρασμένος

Μεγαλώνοντας, οι γωνίες σου αμβλύνονται. Όλο και σπανιότερα αναφωνείς ότι ο βασιλιάς είναι -σου φαίνεται έστω- γυμνός. Όχι απαραίτητα επειδή κοιτάς τη δουλειά ή το συμφέρον σου.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 06 Οκτ 2025 | 06:05

Η δεκαετία που κουβαλάς

Καθένας από εμάς, ανάλογα με την ηλικία του, κουβαλάει στην καμπούρα του και άλλη δεκαετία. Για την ακρίβεια, κουβαλάμε στην καμπούρα μας όλες τις δεκαετίες που μας διαμόρφωσαν από τη γέννησή μας μέχρι σήμερα.

04 Οκτ 2025 | 09:16

Τι πήρε ακριβώς ο Ερντογάν;

Δεν έχω το ρεπορτάζ του Τούρκου συναδέλφου και δεν μπορώ να πάρω θέση, ούτως ή άλλως δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία για την αντιπολίτευση στην Αθήνα, ο δικός μας δυσκολεύεται ακόμα και να βγάλει φωτογραφία δίπλα-δίπλα με τον πλανητάρχη, σιγά μην τον δεχτεί στον Λευκό Οίκο ο Τραμπ.

ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΑΨΗΣ 01 Οκτ 2025 | 06:49

Τα ήρεμα νερά και τα "νεύρα" Σαμαρά

Η Ελλάδα δεν υπέγραψε φιλία με την Τουρκία, αυτό φαίνεται άλλωστε επί του πεδίου, αλλά αποδέχθηκε όντως ένα μορατόριουμ στην αντιπαράθεση.

29 Σεπ 2025 | 07:17

Συγχωριανοί του ψεύτη βοσκού

Έτσι ο Διονύσης Σαββόπουλος, αποφαινόμαστε, είναι ο Μπομπ Ντύλαν της Ελλάδας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο δικός μας Ντε Γκωλ. Κι όποια γυναίκα δολοφονεί τα παιδιά της μια Μήδεια του σήμερα...

29 Σεπ 2025 | 06:28

Πότε θα πάει ο Μητσοτάκης στον Λευκό Οίκο

Λήξη συναγερμού; Όχι βέβαια. Τώρα θα αρχίσει η "μίρλα" για το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης δεν έχει πάρει ακόμα πρόσκληση για τον Λευκό Οίκο, θα αρχίσει η γκρίνια για τα F35 που ο Τραμπ θέλει φαίνεται πάση θυσία να δώσει στον Ερντογάν.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 29 Σεπ 2025 | 06:10

Dark Tourism

Δημιουργός και αποκλειστικός διαχειριστής της εν λόγω ιστοσελίδας είναι ένας Γερμανός, ο Peter Hohenhaus, ένας πανεπιστημιακός που, κατά δήλωσή του, εγκατέλειψε νωρίς-νωρίς την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία.

24 Σεπ 2025 | 07:52

Η "κατάληψη" στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη

Υποθέτω έχει να κάνει και με την αδυναμία της αντιπολίτευσης να δημιουργήσει ένα αντικυβερνητικό ρεύμα και κίνημα και να δώσει μορφή και περιερχόμενο στον αγώνα τους. Στον αγώνα τους να φύγει επιτέλους ο Μητσοτάκης.

22 Σεπ 2025 | 09:56

Ένα φωτεινό πολιτιστικό γεγονός

Και όμως. Με την έξοδο από τα μνημόνια, η εντόπια βιβλιοπαραγωγή επανήλθε σταδιακά στα προ της κρίσης επίπεδα.

ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 22 Σεπ 2025 | 06:15

Το δράμα του πολυεκατομμυριούχου

Πώς θα ήταν ένας κόσμος δίχως καθόλου ενσυναίσθηση; Σίγουρα θα ήταν ένας κόσμος όπου δεν θα ήθελα να ζήσω ή όπου δεν θα ήθελαν να ζήσουν τα παιδιά μας.

ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΑΨΗΣ 20 Σεπ 2025 | 13:26

Ο Ανδρέας Λοβέρδος στο ΚΚΜ

Το ερώτημα παραμένει: Γιατί όλοι φεύγουν από το ΠΑΣΟΚ και δεν έχουμε ούτε έναν να έκανε την αντίστροφη πορεία;

ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΑΨΗΣ 17 Σεπ 2025 | 08:03

Πλέον δεν είναι ούτε δημοκράτης ούτε απλά δεξιός

Η αλήθεια είναι ότι τώρα πλέον είναι απλά νεκρός. Ούτε δημοκράτης, ούτε απλά δεξιός. Μακαρίτης.

15 Σεπ 2025 | 07:55

Βαθιά Αμερική

Μπορεί η βαθιά Αμερική να ορίσει τις τύχες του πλανήτη, κατά τον τρόπο που ένας καρκίνος μέχρι να ξεπεραστεί, αποσυντονίζει, βασανίζει τον άνθρωπο; Όλα δείχνουν πως ναι.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 15 Σεπ 2025 | 06:15

Η ιδεολογία του δολοφόνου

Είναι οι δολοφόνοι εκ προοιμίου "δεξιοί" ή εκ προοιμίου "αριστεροί", όπως θέλουν να μας πείσουν οι εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές παρατάξεις;

ΚΑΤΑΜΕΣΤΟ ΤΟ ΚΑΛΛΙΜΑΡΜΑΡΟ 14 Σεπ 2025 | 13:18

"Απόλυτη" και κάτι παραπάνω

Η Άννα Βίσση απέδειξε για ακόμα μια φορά γιατί παραμένει η "Απόλυτη Ελληνίδα Σταρ", ίσως... και κάτι παραπάνω.

13 Σεπ 2025 | 12:37

Η πρώτη δημοσκόπηση

Το πιο χαρακτηριστικό νούμερο από τη δημοσκόπηση, είναι αυτό για την "ικανοποίηση" από τις παροχές που ανακοινώθηκαν στην ΔΕΘ. Οι μισοί από εκείνους που εκτιμούν ότι θα έχουν όφελος από τη μείωση της φορολογίας, δηλώνουν ταυτόχρονα ότι δεν είναι ικανοποιημένοι από τα μέτρα. Γιατί; Γιατί δεν τους αρέσει η κυβέρνηση είναι η απάντηση.

10 Σεπ 2025 | 07:52

Ο πάντα προκλητικός Άδωνις Γεωργιάδης

O Γεωργιάδης ήταν προκλητικός. Προκλητικός που ακύρωσε την επίσκεψή του στο νοσοκομείο της Δράμας, προκλητικός και με τα όσα είπε μετά για τα επεισόδια στην είσοδο του νοσοκομείου πριν από την άφιξή του.